Syrië en de EU–Schaamteloze idioten

Geconfronteerd met een snel evoluerende situatie in Syrië heeft de EU volgens de Londense krant The Times (1) nu ook zijn positie tegenover de regering van president Bashar al Assad aangepast. Rijkelijk laat en het zoveelste bewijs voor zowel de totale incompetentie als de onvoorstelbare arrogantie van de leiders van de EU. Niet dat dit allemaal natuurlijk verrassend komt.

Mensen die de zaak op een professionele wijze van nabij volgden konden dit al in 2011 voorspellen. Het was toch de Franse ambassadeur in Damascus die dit in een verhit bijna fysiek geworden discussie in Parijs op het ministerie van Buitenlandse Zaken voorspelde. Maar de Franse president Nicolas Sarkozy wou die waarheid niet horen. Assad moest van Sarkozy dood en dat zou gebeuren. (2)

Decentralisatie

Volgens The Times zou de EU nu een ganse smak geld willen geven aan het Syrië van Assad indien hij een paar voorwaarden zou aanvaarden. En dat zijn een decentralisatie van de macht naar de provincies toe en democratische verkiezingen. Meer niet. Het doet denken aan de niet nagekomen beloften tegenover Oekraïne.

Nu men hem niet kon vermoorden gaat men bij de EU pogen zoete broodjes te bakken met president Bashar al Assad. Men denkt daarbij zelfs nog druk te kunnen uitoefenen om hem tot toegevingen te kunnen dwingen. De EU, het rijk der illusies.

Deze week publiceerde de European Council of Foreign Relations een analyse (3) waarin men dit min of meer voorstelde. Het argument was dat Assad dan wel zal winnen maar doordat zijn land vernield is – dankzij de EU, maar dat schreef men natuurlijk niet – hij heel veel geld nodig zal hebben om dat te heropbouwen. En dus, klonk het, kan de EU de baas blijven en zijn voorwaarden stellen aan Assad.

Idiotie die bewijst dat de auteur niet beseft dat de periode van de westerse alleenheerschappij definitief voorbij is. China bezit nu een oorlogskas die tegen de 3.500 miljard dollar bedraagt. Het zijn landen als China, niet de schuldenaars van de EU en de VS, die de toekomst van Syrië gaan bepalen. Een China dat evenzeer als Rusland last heeft van die door het westen gesteunde salafistische terreur.

Typerend waren de bussen die men nu overal in Syrië gebruikt om vluchtelingen en rebellen te vervoeren. Het zijn allen modern ogende Chinese bussen. Vergeet Van Hool, VDL, Fiat of wie uit Europa ook. Zoals er in Syrië nu ook overal Chinese auto’s rondtoeren.

Didier Reynders, Mark Rutte, Angela Merkel en Theresa May zullen allen in Damascus als schaamteloze wezens door het stof moeten kruipen in de hoop toch een druppel van de contracten rond de wederopbouw te bemachtigen.

Troeven

Volgens o.m. Franse bronnen, wou Sarkozy na Moeammar Kadhaffi ook Bashar al Assad doen vermoorden. Een beleid dat zijn opvolger François Hollande voortzette. Assad zal echter nog steeds president spelen als zij reeds geschiedenis zullen zijn. In Damascus zitten velen hen daarom al openlijk uit te lachen.

De reden voor die koerswijziging is, volgens de Times, dat in de ogen van onze Europese leiders de VS elke controle over de zaak verloren heeft en dat het Rusland is dat alle troeven in handen heeft. Dat werd volgens de krant twee weken geleden ook aan die rebellen meegedeeld. Waarbij men hun – als zwijggeld en afscheidspremie? – ook een pak geld beloofde. De krant citeerde hierbij meerdere anonieme bronnen.

Een andere reden voor die koerswijziging is volgens het dagblad de enorm zware politieke problemen die ontstaan zijn door de vluchtelingencrisis als gevolg van de door het westen, en dus ook de EU, in gang gestoken oorlogen in Syrië en Irak.

De komst van François Fillon als toekomstig Frans president past hierin perfect. Hij wil dat Frankrijk goede maatjes wordt met zowel Rusland als Syrië. Hetzelfde met Donald Trump natuurlijk die ook zegt te streven naar goede relaties met Rusland. Alhoewel we hier gezien de chaotische onvoorspelbare natuur van de man nog erg voorzichtig moeten zijn.

Belangrijk is ook dat nadat Jordanië het al op een akkoord met Syrië en Rusland gooide nu ook Recep Erdogan overstag is gegaan. Dat het salafistische verzet in Aleppo aan het instorten is komt mede doordat hij enkele duizenden huurlingen uit Aleppo wegtrok om voor Turkse rekening elders te gaan vechten tegen de alliantie van de VS en de Koerdische YPG/PKK.

Na Assad is de Russische president Vladimir Poetin de grote overwinnaar van de oorlog van het westen tegen Syrië. Toen de Russische luchtmacht op 30 september 2015 in Syrië in actie kwam wuifde Barack Obama alles weg, stellende dat Rusland zoals in Afghanistan in Syrië eveneens zou verzuipen. Ook hier in Washington zat men luidop te dromen en zich illusies te maken. Syrië brak de almacht van de VS. Het brak ook de macht van het salafisme. Men zou in Brussel Poetin en Assad dan ook beter feliciteren en duizendmaal bedanken.

Erdogan spartelt nog wel eens tegen maar zit duidelijk in een Russische machtsgreep waaruit hij niet kan of wil ontsnappen. Het is geen toeval dat sommige van die salafistische terreurgroepen in het geheim in Turkije met Rusland aan het onderhandelen waren.

VS zijn onbetrouwbaar

Waarbij men via Charles Lister – een Amerikaanse officieuze woordvoerder van die bendes en een man die vroeger in Qatar voor het Brookings Institute werkte – liet uitlekken dat men de VS hierbij niet betrok omdat deze toch onbetrouwbaar is.

Nu reeds is duidelijk dat Syrië en de regering van Assad de overwinnaar zijn van de meest gruwelijke oorlog sinds die van Vietnam. En ook hier leed de VS een zeer smadelijke nederlaag. De veruit tweede belangrijkste winnaar is Rusland die aan het Midden-Oosten en de wereld toonde een betrouwbaar bondgenoot te zijn.

Nadat het westen Libië vernielde en weigert het te helpen om uit die diepe put te kruipen trok generaal Khalifa Haftar, een vroegere generaal van Kadhaffi en gewezen man van de CIA, nu naar Moskou om hulp te vragen.

Dit in tegenstelling tot de VS die probleemloos haar vazallen liet vallen en zelfs vermoorden zoals de Iraanse Sjah, de Egyptische Hosni Moebarak en de Iraakse Saddam Hoessein. Rusland liet Assad en Syrië nooit in de steek en integendeel stuurde zelfs zijn luchtmacht die mede verantwoordelijk is voor de overwinning op al Qaeda en het assortiment van koppensnellers die er amok maakten.

Het is dan ook geen toeval dat het recente akkoord binnen de olieproducerende landen OPEC er kwam dankzij de centrale rol van Rusland die Irak, Iran en Saoedi-Arabië tot een akkoord dwong waarbij de Saoedi’s de meeste toegevingen deden en Iran niets. En het is eveneens geen toeval dat de Libische krijgsheer generaal Khalifa Haftar recent eveneens op bezoek was in Moskou. En dat zal wel niet geweest zijn om er wat wodka te kopen.

Het ganse voorval toont nogmaals de totale incompetentie van de Europese leiders en hun onvoorstelbare schaamteloosheid. Dat ze na alles wat er gebeurde nog denken aan Damascus eisen te moeten en kunnen stellen is feitelijk hallucinant. Men zou nog gaan denken dat ze in Brussel op hun bijeenkomsten LSD gebruiken.

1) The Times, 3 december 2016, Richard Spencer, ‘EU offers cash to Assad regime for Syria peace deal’. http://www.thetimes.co.uk/edition/world/eu-offers-cash-to-assad-regime-for-syria-peace-deal-w8shn8rjx

2) Christian Chesnot en Georges Malbrunot, ‘Les chemins de Damas, le dossier noir de la relation franco-syrienne’, Robert Laffont, 2014.

3) European Council of Foreign Relations, 18 november 2016, Julien Barnes-Dacey, ‘The first Trump test: European policy and the Siege of Aleppo’.   http://www.ecfr.eu/article/commentary_the_first_trump_test_european_policy_and_the_siege_of_aleppo7186?platform=hootsuite