Sea Watch heeft recht noch moraal aan haar zijde

Het indringen van de Sea Watch 3 in de haven van Lampedusa stort de betrekkingen tussen Duitsland en Italië in een crisis. Dit terwijl Sea Watch zich op recht noch moraal kan beroepen voor haar roekeloze acties.

De Berlijnse reactie op de arrestatie van de “Kapitänin” van het schip Sea Watch 3, Carola Rackete, door de Italiaanse autoriteiten was bijna eensluidend. “Wie mensenlevens redt, kan geen misdadiger zijn”, loofde president Frank-Walter Steinmeier Rackete en de haren. Minister van Buitenlandse Zaken Heiko Maas (SPD) stelde dat “redding op zee” niet “gecriminaliseerd” mag worden. En minister van Ontwikkelingshulp Gerd Müller (CDU) zei te “verwachten” dat de EU de “onmiddellijke vrijlating eist”.

Sea Watch interpreteert zeerecht naar willekeur

De Sea Watch 3 had op 12 juni voor de Libische kust 53 asielzoekers opgepikt die door mensensmokkelaars de zee op gebracht waren, alwaar ze vermoedelijk volgens plan “in nood” raakten. De bemanning weigerde meer nabij gelegen havens aan te doen, bijvoorbeeld in Tunesië, om de “schipbreukelingen” aan land te brengen, zoals het zeerecht voorschrijft. In plaats daarvan wilde men per se de reis naar Italië afdwingen.

Sea Watch drong met geweld haven binnen

Afgezien van mensen in acuut levensgevaar, wees Rome dit echter af. Uiteindelijk drong de Sea Watch 3 dan met geweld de haven van Lampedusa binnen. Een Italiaanse patrouilleboot werd naar zeggen van zijn commandant bij deze manoeuvre bijna “gekraakt” door het schip van 600 ton. De Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken Matteo Salvini spreekt van een “oorlogshandeling”. Het Europese Gerechtshof had spoedprocedures van de Berlijnse Sea Watch-organisatie om de opname van asielzoekers in Italië reeds afgewezen. Het staat dan ook buiten kijf dat het zich gewelddadig toegang verschaffen tot een Italiaanse haven illegaal was.

Sea Watch en medestanders wanen zich met hun “waarden” boven de wet

Duitse politieke leiders storen zich daar echter niet aan. Ze staan met hun “waarden” kennelijk boven de wet. Dat wil zeggen, bij hen gaat ideologie boven recht. Zelfs het argument van de humaniteit is misleidend. Want pas door de meer rigide grenscontroles aan en op de Middellandse Zee kon het aantal bij de overtocht verdronken asielzoekers van bijna 4600 (2016) naar 341 in het eerste half jaar van 2019 teruggedrongen worden. De reden is simpel: Veel minder mensen waagden zich aan de gevaarlijke overtocht, omdat door Salvini’s beleid het uitzicht op toelating tot de EU was afgenomen. Het vooruitzicht dat zogenaamde “reddingsschepen” je naar binnen kunnen loodsen, trekt echter nog altijd de nodige mensen aan. Daardoor begeven zich tienduizenden zwarte Afrikanen noordwaarts.

Recht noch moraal

Wat de deugseiners in politiek en media ook beweren, Sea Watch en gelijkgezinden kunnen zich op het recht noch op een verantwoorde moraal beroepen. Het ene verachten ze, het andere hebben ze in werkelijkheid niet. Ondertussen zet Berlijn, door zich aan de zijde van rechtsovertreders met dubieuze moraal tegen de soevereiniteit van een andere lidstaat te stellen de samenwerking binnen de EU onder druk. Dat kon Duitsland nog wel eens duur komen te staan. In Rome zullen ze het niet snel vergeten.