Martin van Creveld ~ ‘De bevoorrechte sekse’

De wereldvermaarde krijgshistoricus Martin van Creveld is ook in ons land bekend vanwege zijn militaire werken die in vele talen zijn vertaald“. Minder bekend is dat hij naar aanleiding van zijn studies over alle problematiek van de hedendaagse oorlogsvoering, en die van de krijgsmacht met name, ook is gaan schrijven over mannen en vrouwen. Over feminisme en het gelijkheidsdenken. Mannen en vrouwen zijn niet gelijk en waar ze gelijk gemaakt worden, ontstaan nieuwe ongelijkheden, vaak in het nadeel van de man, die, zo laat van Creveld zien, het al niet makkelijk had. Maar steeds vaker ook in het nadeel van vrouwen die veel minder voordeel van hun emancipatie hebben dan beweerd. Dit boek is de weerslag van vele jaren studie en verschijnt nu bij uitgeverij De Blauwe Tijger in vertaling.

isbn 978-90-821133-0-3
nur 686
372 pagina’s

Uit het voorwoord: “De claim van vele feministen over de vermeende vrouwenonderdrukking door de man, overal en te alle tijde is pure onzin. Een man worden en zijn is nu, altijd en in vele opzichten moeilijker dan een vrouw worden en zijn. Mannen werken altijd langer. Ze doen ook moeilijker, vuiler en gevaarlijker werk dan vrouwen en krijgen in verhouding veel meer beroepsgerelateerde ongelukken.

Wereldwijd, in negen van de tien huishoudens is het de man die zijn vrouw steunt en niet andersom. Vrouwen ontvangen in verhouding veel meer welvaartsvoordelen. Wereldwijd behandelt de wet mannen in meerdere opzichten veel strenger dan ze vrouwen behandelt. Zelfs in de krijgsmachten die vrouwen toestaan – wat zeker niet in alle gebeurt – sneuvelen mannen in verhouding acht keer zo vaak als vrouwen. Vrouwen ontvangen ook meer dan hun deel aan medische zorg, hetgeen een verklaring kan zijn voor het feit dat vrouwen langer leven dan mannen. Dit alles heeft niet voorkomen – of voorkomt niet, dat klagende feministen tranen over hun lot vergieten, om de eenvoudige reden dat, wanneer en waar een man huilt en klaagt, hij zeker veracht en voor gek verklaard wordt. Vrouwen zijn gewend om zo te krijgen wat ze willen.

Sinds ik begon met schrijven over vrouwen en feminisme in de late jaren ’90, hebben mijn meningen over deze onderwerpen me eindeloze problemen bezorgd. Ik begon in te zien dat Freud ongelijk had: de sterkste menselijke drijfveer is niet seks, maar het verlangen om anderen hun mond te laten houden. Zeker wanneer ze man zijn, zeker wanneer ze de feministische mythen niet accepteren”