Op straat gezet

door | 6 februari 2009

Iedereen merkt de gevolgen van de kredietcrisis. Vooral in economische groeiers als China. dat aan de vooravond staat van grote sociale conflicten. De afnemende vraag van producten vanuit het westen zorgt ervoor dat de  economische groei in China met sprongen achteruit gaat. Miljoenen arbeiders worden op straat gezet en fabrieken sluiten de deuren. In een korte tijd zijn er al meer dan 20 miljoen werklozen ontstaan. Deze onrust wordt nog verder vergroot door de toenemende corruptie en de grote invloed van de communistische partij in China. De Chinese regering is bang dat er massale opstanden ontstaan, die de stabiliteit van het land in gevaar brengen.

Sociale onrust is vaak een natuurlijk gevolg van de economische crisis en kan enorme gevolgen met zich mee brengen. Niet alleen in China, maar ook in het westen is er veel onrust ontstaan en protesteert men tegen het financiële  beleid van de overheid. Verschillende landen en bevolkingsgroepen die net beginnen te profiteren van de economische groei, krijgen de eerste klappen van de economische recessie te verwerken. Het zijn vooral de landen van de opkomende economieën met een zwakke democratie zoals in Oost Europa, die erg kwetsbaar zijn. Als de economie nog verder achteruitgaat, zullen de sociale en politieke  problemen in deze landen alleen nog maar toenemen.

Om de opkomende sociale crisis het hoofd te kunnen bieden, is inleving en stevige politieke besluitvorming vereist. We moeten niet denken dat sociale problemen ver van ons af staan. Stel je eens voor dat je zelf op straat wordt gezet, omdat er geen werk meer voor je is of je komt van school af en je kunt niet aan het werk komen. Hoe zou je zelf reageren? Op internationale niveau moet men samen werken om de crisis te bestrijden en de politieke stabiliteit te handhaven. Ondersteun de zwakke democratische landen. Creëer een sociaal vangnet voor werklozen. Maak economische maatregelen inzichtelijk en herstel het vertrouwen in de economie. De bevolking moet vertrouwen in de overheid hebben, want als dat vertrouwen weg valt, dan staat het ergste ons nog te wachten.