OEKRAÏNE EN ONZE VERZUURDE RELATIE MET RUSLAND: Aflevering 27: OEKRAÏNE EN ONS GEZOND VERSTAND

OEKRAÏNE EN ONZE VERZUURDE RELATIE MET RUSLAND: Een verkenning in 28 ingezonden stukken en essays

TROUW (Hollands toonaangevend modern protestants dagblad, voortgekomen uit een illegale verzetskrant van ’40 -’45, tegenwoordig in Belgisch bezit) maant ons vandaag (16.3.2022): “spreek over Kyiv (Oekraïens) en niet over Kiev (Russisch)”. Heeft Oekraïne dus recht op onze morele verontwaardiging en steun? Juist een Belg zou zich dat kunnen afvragen.

Net als België is Oekraïne een tweetalig land: een krappe meerderheid is grootgebracht in het Oekraïens (oftewel het ‘Klein-Russisch) en een grote minderheid heeft als moedertaal het (Groot-)Russisch. Zo’n situatie vraagt om een evenwichtige taalwetgeving, zoals bijvoorbeeld die van België. Oekraïne voert echter sinds jaar en dag een taalpolitiek die het gebruik van het Russisch discrimineert en waar mogelijk verbiedt: Elke winkelier moet zijn klant in het Oekraïens aanspreken en mag alleen op Russisch overgaan als de klant daar nadrukkelijk om vraagt (stelt u zich zoiets voor in België: alleen Nederlands als de klant daar nadrukkelijk om vraagt). Op scholen moeten de kinderen vanaf de vijfde klas Oekraïens spreken. Aan de universiteiten mag niet in het Russisch worden gedoceerd. Het publiek bekend gestelde doel van deze taalwetgeving luidt: Het gebruik van de Russische taal binnen de grenzen van Oekraïne te doen uitsterven.

Als we het huidige conflict Rusland – Oekraïne reduceren tot z’n simpelste vorm dan gaat deze oorlog om slechts twee zaken:

• • 1. De status van de etnisch Russische gebieden (de Krim en de Donbass).
    2. De wens van Oekraïne om Rusland de rug toe te keren en lidstaat te worden van de NATO en de EU.

Aangaande de status van de Krim en de Donbass (1) voegt Rusland zich dus naar de wens van de inwoners van die gebieden: aansluiting bij Rusland voor de Krim, onafhankelijkheid voor de Donbass. Oekraïne is daar mordicus tegen en meent dat die gebieden en hun inwoners gedwongen deel moeten blijven van Oekraïne en de dat inwoners op termijn Oekraïens moeten gaan spreken. Met andere woorden Rusland kiest hier vóór en Oekraïne kiest tegen de democratische beginselen. En, mirabile dictu, onze zgn. vrije wereld stelt zich achter de antidemocratische keuze van Oekraïne.

Ontwijk de censuur en blijf in contact! Schrijf u nu in voor de nieuwsbrief van de Blauwe Tijger!

Wat de wens van Oekraïne inzake haar aansluiting bij de westerse bondgenootschappen betreft (2): 

Destijds (begin 1990) is in het kader van de besprekingen van de Duitse eenwording, aan de Sovjetunie verzekerd dat na de opheffing van het Warschaupact de NATO “not one inch” zou opschuiven naar het oosten (USA-minister van Defensie Baker tegen Gorbatsjov begin 1990. Lees bijvoorbeeld een recent NRC-artikel dd. 26.1.2022 van Mark Duursma “Brak NAVO belofte aan Moskou?”). 

En dat gewenste Oekraïense EU-lidmaatschap is natuurlijk sowieso onverenigbaar met de Oekraïense taalpolitiek: Taalwetgeving waarvan het publiek uitgesproken doel is om het gebruik van de Russische taal in Oekraïne te laten uitsterven. Met dit soort discriminatie van de etnisch-Russische minderheid is een EU-lidmaatschap natuurlijk uitgesloten.

Een EU-lidmaatschap is hoe dan ook een kwestie van heel lange adem en het zou van politesse getuigen als Oekraïne daarin Rusland voor liet gaan. 

Een en ander overziend: Oekraïne kan op elk door haar gewenst moment en zonder verdere schade een eind maken aan deze oorlog door Rusland haar ‘eisen’ te gunnen.

De Westerse regeringen en opiniemakers (bladen, media etc.) propageren een sterk vertekend anti-Russisch beeld van deze oorlog waarin de werkelijkheid geweld wordt aangedaan. Een bekend Nederlands hoogleraar Psychologie, Professor René Diekstra, sloot in zijn maandagochtendcolumn van 14 maart jl. (Leidsch Dagblad) daarbij aan door de positie van Oekraïne en haar inwoners te vergelijken met de positie van de Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Een even ongepaste als leugenachtige vergelijking. De Joden hadden niet de keus om op elk door hen gewenst moment een einde te maken aan de oorlog. En het beroep van Diekstra op onze ‘responsibility to protect’ (de door de VN in 2005 voor haar leden aanvaardde plicht: “responsibility to protect populations from genocide, war crimes, ethnic cleansing and crimes against humanity”) komt te laat en te partijdig: Sinds 2014 zijn door de invasie van Oekraïne in de Donbass op een bevolking van nog geen 7 miljoen, 15.000 doden gevallen en 1,5 miljoen mensen op de vlucht gejaagd. Om dat voor het huidige conflict te evenaren zou je voor Oekraïne die cijfers met 6 moeten vermenigvuldigen.

Hollanders (zoals Rutte) hebben daar geen weet van maar iedere Belg kan begrijpen dat de agressieve anti-Russische taalpolitiek van Kiev op zich al voldoende rechtvaardiging geeft voor een afscheiding van de etnisch-Russische gebieden. De gewelddadige militaire reactie daarop van Oekraïne kan gepresenteerd worden als een geloofwaardige casus van uitlokking voor de Russische inval.

(Aangeboden aan Doorbraak.be dd. 16.03.2022)