OEKRAÏNE EN ONZE VERZUURDE RELATIE MET RUSLAND: Aflevering 26: OEKRAÏNE EN ONS FATSOEN

OEKRAÏNE EN ONZE VERZUURDE RELATIE MET RUSLAND: Een verkenning in 28 ingezonden stukken en essays

Als we het militair conflict Rusland – Oekraïne reduceren tot z’n simpelste vorm dan gaat deze oorlog om slechts twee zaken:

De status van de etnisch Russische gebieden (de Krim en de Donbass);

De wens van Oekraïne om Rusland de rug toe te keren en lidstaat te worden van de NATO en de EU.

Aangaande de status van de Krim en de Donbass voegt Rusland zich naar de wens van de inwoners van die gebieden: aansluiting bij Rusland voor de Krim, onafhankelijkheid voor de Donbass. Oekraïne is daar mordicus tegen en meent dat die gebieden en hun inwoners gedwongen deel moeten blijven van Oekraïne. Met andere woorden hier kiest Rusland vóór en kiest Oekraïne tegen de democratische beginselen. En, mirabile dictu, onze zgn. vrije wereld stelt zich achter de antidemocratische keuze van Oekraïne.

Ontwijk de censuur en blijf in contact! Schrijf u nu in voor de nieuwsbrief van de Blauwe Tijger!

Wat de wens van Oekraïne inzake haar aansluiting bij de westerse bondgenootschappen betreft: Destijds (begin 1990) is in het kader van de besprekingen van de Duitse eenwording, aan de Sovjetunie verzekerd dat na de opheffing van het Warschaupact de NATO “not one inch” zou opschuiven naar het oosten (USA-minister van Defensie Baker tegen Gorbatsjov begin 1990. Lees bijvoorbeeld het NRC-artikel dd. 26.1.2022 van Mark Duursma “Brak NAVO belofte aan Moskou?”). En dat EU-lidmaatschap is sowieso een kwestie van heel lange adem en het zou van politesse getuigen als Oekraïne daarin Rusland voor liet gaan. Oekraïne kan dus op elk door haar gewenst moment zonder verdere schade een eind maken aan deze oorlog door Rusland haar ‘eisen’ te gunnen.

De Westerse regeringen en opiniemakers (bladen, media etc.) propageren een sterk vertekend anti-Russisch beeld van deze oorlog. Professor René Diekstra sluit in zijn maandagochtendcolumn in het Leidsch Dagblad daarbij aan door de positie van Oekraïne te vergelijken met die van de Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Een even ongepaste als leugenachtige vergelijking. De Joden hadden niet de keus om op elk door hen gewenst moment een einde te maken aan de oorlog. En het beroep van Diekstra op onze ‘Responsibility to protect’ komt te laat en te partijdig: Sinds 2014 zijn door de invasie van Oekraïne in de Donbass op een bevolking van nog geen 7 miljoen, 15.000 doden gevallen en 1,5 miljoen mensen op de vlucht gejaagd. Om dat voor het huidige conflict te evenaren zou je voor Oekraïne die cijfers met 6 moeten vermenigvuldigen.

(Verzonden aan het Leidsch Dagblad dd. 14.03.2022)