OEKRAÏNE EN ONZE VERZUURDE RELATIE MET RUSLAND: Aflevering 10: KIEZEN

OEKRAÏNE EN ONZE VERZUURDE RELATIE MET RUSLAND: Een verkenning in 28 ingezonden stukken en essays

Joost Prinsen heeft in zijn column in het Leidsch Dagblad van 26 april 2017, het benul van de Nederlandse kiezer behoorlijk onderschat. Van de stemmers over het Oekraïne verdrag zou 95% geen idee hebben van wat de consequenties van dat verdrag inhielden? Kom, kom, zo moeilijk was dat toch niet? Daar hoefde je echt dat hele verdrag niet voor te lezen. Het was bovendien een stemming zonder verplichte opkomst, wie niet geïnteresseerd was kon wegblijven. Zeven op de tien kiesgerechtigden deden dat ook. De resterende drie die wel stemden hebben daar vast wel over nagedacht. Wat viel er ook weer te kiezen? Wel, de EU heeft sinds het einde van de koude oorlog een soort vreedzaam landjepik gespeeld met de voormalige Sovjet-Unie waardoor ‘onze’ oostgrens zo’n 1000 kilometer is opgeschoven, van midden Duitsland en Joegoslavië tot de westgrenzen van Wit-Rusland en de Oekraïne. Rusland ziet die expansionistische politiek (“Drang nach Osten” heette dat toen Hitler er nog leiding aan gaf) met lede ogen aan. Met dat associatieverdrag met de Oekraïne zet de EU nog weer een grote stap verder in oostelijke richting. De vraag is nu, willen wij de relatie met Rusland nog verder verzieken of stoppen we daarmee? Eenenzestig procent van eenendertig procent van de Nederlandse kiezers heeft gekozen voor stoppen. Hoe Joost Prinsen stemde weten we niet maar ik denk dat die kleine 20% van de Nederlandse kiezers goed over hun keus hebben nagedacht en dat zij een ook goede keuze gemaakt hebben.

(Toegestuurd aan het Leidsch Dagblad dd. 26-04-2017)

Ontwijk de censuur en blijf in contact! Schrijf u nu in voor de nieuwsbrief van de Blauwe Tijger!