Nigel Farage, fractieleider van de UK Independence Party in het Europees Parlement, wil zijn zetel in het Europees Parlement verruilen voor een zetel in het House of Commons. UKIP hoopt in de verkiezingen volgend jaar voor het eerst een aantal zetels te bemachtigen in het Britse Lagerhuis.
Als hij in het Lagerhuis gekozen zou worden, zou zijn plaats in het Europees Parlement ingenomen worden door een lijstopvolger, aangezien regels van het Europees Parlement geen dubbelmandaat toelaten, aldus Farage tegenover Britse en Europese media.
De aankondiging van Farage komt op het moment dat de toekomst van de eurosceptische EFD-fractie, waarvan hij de drijvende kracht is, op het spel staat. UKIP heeft in de jongste verkiezingen voor het Europees Parlement opnieuw winst geboekt, maar diverse bondgenoten kiezen voor een andere fractie. In een vroeg stadium werd al duidelijk dat Lega Nord de EFD wilde verlaten voor de nieuw te vormen fractie onder leiding van het Front National. Vorige week werd ook duidelijk dat de Ware Finnen en de Deense Volkspartij vertrekken naar de ECR-fractie. Ook de Onafhankelijke Grieken, die lang als potentiële EFD-leden gezien werden, gingen naar de ECR. UKIP blijft kortom met steeds minder bondgenoten over om opnieuw een eurosceptische fractie te vormen.
Geruchten doen de ronde dat de Litouwse leden van de EFD-fractie, van de nationaal-conservatieve partij Orde en Gerechtigheid, reeds definitief een keuze gemaakt zouden hebben voor de fractie van Le Pen en dat ook de Poolse conservatief-libertarische partij Congres van Nieuw Rechts die keuze gemaakt zou hebben. Het heeft er echter alle schijn van dat deze beide partijen zowel met het Front National als met UKIP nog in gesprek zijn. Het is allerminst uitgesloten dat ze uiteindelijk voor de fractie van Le Pen kiezen. Dat hangt echter nog van de instemming van de andere leden af en van de vraag of Farage een realistisch alternatief te bieden heeft.
[note color=”#F4FDFF”] Blijf op de hoogte van nieuws, opinie en achtergronden met een internationale focus: Volg Novini!
[/note]
Voor het Poolse Nieuw Rechts is UKIP een ideologisch veel logischer match en de Litouwers houden niet voor niets nog altijd hun kaarten tegen de borst. De vraag is echter of Farage nog genoeg bondgenoten kan vinden. UKIP kan momenteel alleen rekenen op de Tsjechische Partij van Vrije Burgers als loyale bondgenoot. Verder zou Farage kunnen kijken naar de Zweden Democraten die eerder samenwerking met Le Pen uitsloten. Farage sprak onlangs ook met Beppe Grillo van de Italiaanse Vijfsterrenbeweging. De heren hebben een goede persoonlijke klik, maar onder Grillo’s afgevaardigden bestaat weerstand tegen samenwerking met UKIP. Om voor de Polen en Litouwers een reële optie te zijn, moet Farage reeds delegaties uit tenminste vijf lidstaten hebben, zodat ze samen op de benodigde zeven komen. Dat betekent dat Farage nog een vertegenwoordiger van tenminste één lidstaat nodig heeft, het lijkt echter vrijwel onmogelijk die nog te vinden.
Een woordvoerder van de EFD ontkent desgevraagd dat de Litouwse partij Orde en Gerechtigheid vertrekt. Ook lijkt de EFD te hopen dat Bas Belder van de SGP blijft. Dat laatste lijkt echter onwaarschijnlijk, aangezien Belder de opdracht heeft zich samen met Peter van Dalen (ChristenUnie) primair op aansluiting bij de ECR-fractie te richten. Het is kortom moeilijk in te zien hoe Farage zijn eurosceptische fractie nog voort zou kunnen zetten. Bij gebrek aan verrassingen, zullen de Polen en Litouwers dus wel voor de fractie van Le Pen kiezen, aangezien het alternatief is om als fractielozen (niet-ingeschrevenen) te zitten.
Dat Farage nu tegenover de media concreet spreekt over opgeven van zijn zetel in het Europees Parlement voor een zetel in het Lagerhuis, wijst er op dat hij zelf ook inziet dat het erg moeilijk zo niet onmogelijk wordt een fractie te vormen in het Europees Parlement. Aangezien de bedeling van spreektijd daarvan afhankelijk is, zou Farage zonder fractiestatus niet dezelfde mogelijkheden hebben als tot nu toe, om zijn welbekende speeches in het halfrond te houden. In de tijd tot de Britse parlementsverkiezingen zal Farage dus beduidend minder kunnen doen in Brussel en Straatsburg dan voorheen en als hij in 2015 daadwerkelijk naar Westminster vertrekt, verdwijnt daarmee een iconische eurosceptische figuur uit het Europees Parlement.