Niet links noch anti-Israëlisch

door | 10 februari 2010

Donderdag 7 januari 2010. De spookstad Hebron is in rep en roer. Met een groep jonge politici worden we onder begeleiding van de ‘borderpolice’ rondgeleid door Hebron. Zij zijn er om ons te beveiligen tegen de joodse kolonisten. Wat we tijdens de wandeling zagen is met geen pen te beschrijven. Militairen, checkpoints en totaal verlaten wegen, die alleen door Israëlische burgers gebruikt mogen worden. Huizen en winkels die dichtgespijkerd zijn, om inwoners te beschermen tegen kolonisten. Opeens komt er een groep kolonisten naar ons toe lopen. De ‘borderpolice’ gaan in een boog om ons heen staan, om ons te beschermen. Het is een korte impressie van een van onze belevenissen in Israel.

Jonge politici en studenten zijn een week naar Israel geweest om op lokaal niveau kennis te maken met het conflict tussen Israel en de Palestijnen: een tour door de Palestijnse gebieden. Namens de commissie Internationaal was ik mee met deze reis en heb in een week veel indrukken opgedaan. Tijdens de tour hebben we vooral gesproken met Israëlische mensenrechtenorganisaties en activisten die zich geweldloos verzetten tegen de naar hun mening bezetting van Palestijns gebieden door Israël. Ook bezochten we politieke ’hot places’ zoals Oost-Jeruzalem, Joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever, de afscheidingsmuur en Hebron.

 

Na een week rond te hebben gekeken in Israel en de Palestijnse gebieden zijn er eigenlijk nog meer vragen ontstaan. We hebben veel gehoord, bezocht en gezien en we hebben met veel mensen gesproken. Schrijnende verhalen, de woede en het verdriet is zichtbaar.
Ze hebben ons vooral laten zien hoe Israël een geroofd land is. We hebben het lijden van het Palestijnse volk gezien. Hoe het is om in conflictgebied te moeten leven. Palestijnen leven hier in erbarmelijke omstandigheden.

De mensenrechten van de Palestijnen zijn in de West Bank niet altijd even gewaarborgd. Hier zijn het de radicale Joodse settlers (de kolonisten) die de Palestijnen weg terroriseren. Hoe de Israëlische overheid de illegale bouw van setlements (Joodse nederzettingen) stimuleert, wat ten koste gaat van de Palestijnen en Palestijnse bezittingen. Hoe in de Westbank apartheid prevaleert boven menselijke gelijkwaardigheid. Om deze feiten kunnen we niet heen. We hebben met eigen ogen gezien wat voor een onrecht Palestijnen wordt aangedaan. Het zal duidelijk zijn dat we ons moeten verzetten tegen deze misbruiken.

Helaas werd de Israëlische kant van het verhaal niet belicht. De bouw van de muur is een gevolg geweest van Palestijns terrorisme en niet andersom. Israel is immers verantwoordelijk voor de veiligheid van haar eigen burgers. Het moet zich beschermen tegen terrorisme waardoor  pijnlijke maatregels noodzakelijk zijn. Het is daarom belangrijk om van beide kanten de feiten eerlijk onder ogen te zien. Dat is niet links noch anti-Israëlisch maar eerlijk en nuchter. We moeten altijd oppassen voor eenzijdige beeldvorming. Dit houdt onderlinge tegenstellingen alleen maar in stand. Het is jammer dat dit evenwicht er niet was tijdens de reis. Toch heeft deze reis ons wel laten zien, dat een kritische houding tegen over Israel soms noodzakelijk is, zonder daarbij het verhaal van het beloofde land uit het oog te verliezen.