“Nederlands referendum geeft ook andere Europese burgers weer moed”

Beatrix von Storch, europarlementariër voor de eurosceptische partij Alternative für Deutschland, begroet op de voorpagina van het Duitse weekblad Junge Freiheit de uitslag van het Nederlandse referendum over het Associatieverdrag van de EU met Oekraïne: “Het referendum van onze buren is een motie van wantrouwen tegen het machtskartel in Brussel.”

Von Storch roept in herinnering dat de gevestigde partijen na het referendum in 2005, waarin de EU-grondwet door de Nederlanders werd verworpen, het verdrag cosmetisch aanpasten om het vervolgens niet meer aan de kiezer voor te leggen. “Zo is het maar al te vaak gegaan: Als het aan de meerderheid van de burgers had gelegen, was er geen euro gekomen, geen massa-immigratie en ook geen politieke unie.”

“De EU en haar beleid kunnen in deze vorm slechts bestaan doordat ze ondemocratisch zijn. Burgerparticipatie en directe democratie zijn de eurocraten daarom net zo doorn in het oog als onafhankelijke parlementariërs en democratisch gekozen regeringen die de Unie-agenda niet steunen. De EU-politici zien geen probleem in een Europese superstaat maar veeleer in de democratie.”

De Duitse politica ziet het feit dat de fractieleider van de Groenen/EVA in het Europees Parlement, de Duitse Rebecca Harms, zich tegen referenda over EU-gerelateerde onderwerpen heeft uitgesproken, als goed voorbeeld daarvan. “Dat de Groenen, die zichzelf ooit voordeden als ‘anti-autoritair’ en basisdemocratisch en tot de voorvechters van directe democratie behoorden, daar vandaag de dag niets meer van willen weten, is inmiddels wel duidelijk.” Dit bevestigt volgens Von Storch dat de Groenen onderdeel zijn gaan uitmaken van de gevestigde politiek.

“De gevestigde partijen, EU-bureaucratie, financiële sector en Europees links aan de universiteiten en in de redacties vormen een nieuw machtskartel in Europa. Tot hun agenda behoort de schepping van een Europese superstaat door de afschaffing van de natiestaten, door de parlementen van hun macht te beroven en door democratische alternatieven uit te sluiten, door een gestuurde publieke opinie door te zetten door middel van internetcensuur en het lasteren van politiek andersdenkenden, door de vernietiging van het traditionele gezin en de humane, door het christendom gestempelde cultuur van Europa door gender mainstreaming en een beleid van onbegrensde immigratie vanuit islamitische landen.”

“Een geatomiseerde en cultureel ontwortelde samenleving kan effectiever gesurveilleerd, beïnvloed en beheerst worden. Dat is de ‘weg naar de slavernij’ die de liberale sociaal-filosoof Friedrich August von Hayek in zijn gelijknamige boek beschreef.”

“Zoals ieder systeem dat aan zijn eigen interne tegenstrijdigheden ten onder dreigt te gaan, probeert ook de EU door imperialistische grote projecten en het scheppen van steeds nieuwe vijandbeelden de aandacht af te leiden van haar falen. Terwijl het euro-debacle miljoenen mensen in armoede en werkeloosheid gestort heeft en de spaarcentjes van burgers bedreigt, heeft de EU praktisch buiten de openbaarheid om met de Oekraïne een associatieovereenkomst afgesloten. Dat is alle ontkenningen ten spijt niets anders als een voorstadium voor de opname van de Oekraïne in de EU – en dan ook in de NAVO. Voor een zo verreikende politieke beslissing was een breed politiek debat nodig geweest.”

De burgers van de meeste EU-lidstaten zijn volgens Von Storch echter nauwelijks geïnformeerd over het associatieverdrag, laat staan dat ze zich erover uit hebben kunnen spreken, aangezien het geen deel uitmaakte van de verkiezingscampagnes. In plaats daarvan is buiten de burgers om een nieuw conflict in Oost-Europa op de koop toe genomen.

De onlangs overleden oud-bondskanselier Helmut Schmidt sprak in verband met de Oekraïne-politiek van de EU in het voorjaar van 2014 dan ook van “grootheidswaan” en verweet EU-politici Europa in een situatie te brengen die vergelijkbaar is met die in augustus 1914 bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. “Het associatieverdrag is namelijk niet slechts een vrijhandelsakkoord, het is tegelijkertijd een militair pact”, zo licht de europarlementariër de Duitse lezers voor. “Zo voorziet het bijvoorbeeld in manoeuvres met de Oekraïne in het kader van een gezamenlijk veiligheids- en defensiebeleid. Daarmee begeeft de EU zich op een directe politieke en zo mogelijk in de toekomst ook militaire confrontatiekoers met Rusland. Deze confrontatiekoers was niet wat de vredelievende burgers van Europa wilden en ze zijn daar ook niet over bevraagd.”

Von Storch ziet de stem van de Nederlanders tegen het associatieverdrag dan ook als een stem voor de vrede, “tegen geopolitieke avonturen die Europa in de afgrond zouden kunnen storten.”

Omdat de nationale parlementen het af hebben laten weten, nemen de burgers het heft met direct-democratische middelen zelf in handen. Nationale soevereiniteit naar buiten en directe democratie naar binnen, zijn volgens de AfD-politica dan ook twee zijden van dezelfde medaille.

In plaats van de autoritaire Europese superstaat met zijn gevaarlijke streven naar wereldmacht, ziet Von Stroch liever een alliantie van soevereine, direct-democratisch ingerichte natiestaten, die haar grenzen bewaakt en in vrede met haar buren leeft. “De Nederlanders hebben een daad gesteld voor vrijheid, vrede en soevereiniteit”, besluit Von Storch. “Daaraan zouden wij een voorbeeld moeten nemen.”