Natuurlijke selectie

#MeToo, alweer een jaar geleden? Benieuwd hoelang ze dat nog volhouden. Seksueel succes is ongelijk verdeeld. Als aankomende man – zeg maar in je studententijd – krijg je gauw genoeg door dat er verschil is. De een heeft het, de ander niet. Alsook wat jouw plaats is in die pikorde. Helaas ja. Zo’n positie maakt je oplettend. Wat máákt het verschil? Tot je chagrijn: een geestloze flair, een zouteloze conversatie en een bepaald soort botte opdringerigheid; die combinatie werkt! Juist ja, de macho-mentaliteit. Dáár gaan de dames voor. Behalve in een land als Suriname waar je als Hollander een huidskleur hebt waarmee je tot je stomme verbazing dwars door alle standaard selectiecriteria heen dendert. Moeten we inmiddels schrijven ‘daar gingen de dames voor’? Wat #MeToo veroordeelt, het klassieke type seksueel dominante man, is het product van een proces van millennia natuurlijke selectie (teeltkeus, zei, in vertaling, Darwin) waarbij de vrouwen kiezen, nog steeds ja en nu meer dan ooit. Zoals de pauwenhennen de pauwenstaart selecteerden zo selecteerden de vrouwen de macho. Een andere mogelijkheid was en is er niet. En wat betekent dat voor de #MeToo rage? Enfin, ‘we leven in interessante tijden’.