Nu Brett Kavanaugh tot opperrechter is benoemd en de rook van de strijd is opgetrokken, zijn in de Verenigde Staten de midterm-verkiezingen weer in zicht. Deze verkiezingen zullen uitmaken hoe groot de schade is die aangericht werd bij de Republikeinen en hoe effectief de methoden van de Democraten werkelijk zijn.
In Europa gaan we er waarschijnlijk niets van merken, maar in het Amerikaanse binnenlandse beleid zijn deze verkiezingen uiterst relevant. De uitslag gaat bepalen of president Trump tot 2020 de handen vrij heeft om het binnenlandse beleid volledig naar zijn hand te zetten of dat de Democraten een kleine meerderheid zullen behalen en de komende 2 jaar zullen proberen om Trump af te zetten.
De methoden die de Democraten gebruiken zijn echter ineffectief gebleken. In 2016 werd er geprobeerd om karaktermoord te plegen op Donald Trump. Net zoals Brett Kavanaugh is hij daar niet onbeschadigd uitgekomen, maar hij wist wel de verkiezingen te winnen. Dat is ook niet zo gek. In de westerse democratieën is het media-imago van levensbelang. Het is niet zo vreemd dat een mediamagnaat het daarom wint van een stijve bureaucraat als Hillary Clinton.
Dit jaar gebeurde min of meer hetzelfde met Brett Kavanaugh. De Democraten probeerden zijn benoeming tegen te houden door vooral karaktermoord te pogen op de persoon Kavanaugh in plaats van argumenten te formuleren waarom Brett Kavanaugh ongeschikt zou zijn als opperrechter. En net zoals in 2016 mislukte dat, omdat iedereen die ertoe doet begreep dat de beschuldigingen van verkrachting werden geuit omwille van politiek opportunisme en niet omwille van rechtvaardigheid voor een misdaad.
De Democraten communiceerden vooral een “barbertje moet hangen”-mentaliteit, want het ene moment werd Kavanaugh beschuldigd van verkrachting tijdens zijn middelbare schooltijd. Het volgende moment werd hij in aan de Democratische partij gelieerde mediakanalen belachelijk gemaakt omdat hij toegaf nog ver na zijn middelbare schooltijd maagd te zijn geweest. De Republikein Lindsey Graham verweet de Democraten daarop een heksenjacht te voeren. Deze heksenjacht heeft slechts wisselend effect gehad. Vooral de niet-blanken in de Verenigde Staten zijn gevoelig gebleken voor de methodes van de Democraten.
Nu een poging tot karaktermoord tot twee keer toe mislukt, is het de vraag hoe houdbaar deze tactiek werkelijk is. Vooralsnog staat het sein voor de Democraten op rood. Net als in 2016 staan de Democraten, zoals te verwachten, in de peilingen op een lichte voorsprong en net zoals in 2016 bestaat de Democratische verkiezingsstrategie er vooral uit te communiceren hoezeer Trump niet deugt. De officiële werkloosheidscijfers zijn in het voordeel van Donald Trump.
Omdat het net als in 2016 onduidelijk is hoe de verhoudingen werkelijk liggen zal het tot het laatst spannend blijven of de Republikeinen hun meerderheid in de senaat en het huis van afgevaardigden zullen behouden. Gezien het verloop van de gebeurtenissen zal de uitslag van de midterm-verkiezingen ook niet zo heel veel verschillen van die uitslag van 2016.