Joegoslavië-tribunaal spreekt Milosevic vrij van oorlogsmisdaden

Het International Criminal Tribunal for the Former Yugoslavia (ICTY), in de omgang wel Joegoslavië-tribunaal genoemd, heeft vastgesteld dat de voormalige Servische president Slobodan Milosevic niet verantwoordelijk was voor oorlogsmisdaden die werden gepleegd tijdens de Bosnische oorlog van 1992 tot ’95.

De kamer die de Bosnisch-Servische president Radovan Karadzic wegens oorlogsmisdaden tot 40 jaar gevangenisstraf veroordeelde, concludeerde unaniem dat Slobodan Milosevic geen onderdeel was van een ‘gezamenlijke misdadige onderneming‘ die het tijdens de Bosnische oorlog op Moslims en Kroaten gemunt had.

De uitspraak in de zaak van Karadzic van 24 maart jongstleden stelde dat er geen toereikend bewijs was dat Milosevic betrokken was in het plan om het territorium dat in handen was van Bosnische Serviërs te zuiveren van Moslims en Kroaten.

Hoewel aanvankelijk zowel Karadzic als Milosevic tegen het ontstaan van een onafhankelijk Bosnië waren en de voortzetting van Joegoslavië ten doel hadden, liepen vanaf eind 1991 hun ideeën uiteen. Tegen 1994 konden ze het niet meer eens worden. De kamer stelde echter ook vast dat Milosevic al in maart 1992 Karadzic en de Bosnisch-Servische leiding openlijk beschuldigde van mensenrechtenschendingen en etnische zuivering.

Toen in oktober 1991 het parlement van Bosnië, in afwezigheid van de Bosnisch-Servische afgevaardigden, de onafhankelijkheid uitriep, trok Karadzic de conclusie dat er een Servische Republiek in Bosnië gevormd moest worden, maar Milosevic had daar ernstige bedenkingen bij. Hij wilde niet op een illegale stap reageren met een andere illegale stap. Ook wilde hij de Bosnische Moslims die voor het voortbestaan van Joegoslavië waren niet uitsluiten. De kamer merkt op dat Milosevic zich uitsprak voor de bescherming van alle etniciteiten. Ook was Milosevic boos op de Bosnisch-Servische leiding, dat zij het Vance-Owen-plan verwierpen. Hij begreep hun bedenkingen, maar benadrukte het belang van het beëindigen van de oorlog.

Het is opmerkelijk dat de media nog geen melding hebben gemaakt van de zuivering van Milosevic’ naam door het Joegoslavië-tribunaal. Maar het tribunaal heeft het zelf ook niet actief naar buiten gebracht. Het staat ergens halverwege het 2,5 duizend pagina’s dikke oordeel in de zaak Karadzic. Zonder persbericht dat er op wijst kan het wel even duren voor zoiets opgemerkt wordt.

Milosevic werd ten tijde van het uiteenvallen van Joegoslavië en de oorlogen waarmee dat gepaard ging, door westerse media voorgesteld als een dictatoriale leider en genocide aangewreven. Dat diende als rechtvaardiging voor economische sancties tegen Servië. Die beeldvorming speelde uiteindelijk ook een rol in de rechtvaardiging van de NAVO-bombardementen op Servië in 1999 en de opstelling van het Westen ten aanzien van Kosovo.

Milosevic bracht de laatste vijf jaar van zijn leven in een Haagse cel door, waar hij uiteindelijk stierf aan een hartaanval onder nog altijd niet helemaal opgehelderde omstandigheden. Milosevic vermoedde dat hij vergiftigd werd. Een arts vond inderdaad een stof in zijn bloed, die het effect van zijn hartmedicijnen op kon heffen, maar Milosevic kreeg dit pas maanden later te horen. Intussen werd Milosevic’  gezondheidssituatie wel zonder zijn toestemming met de Amerikaanse ambassade besproken, zo blijkt uit WikiLeaks-documenten. En nu, tien jaar na zijn dood, is hij stilletjes vrijgesproken van de voornaamste zaken waarvoor hij aangeklaagd was.

Bron: slobodan-milosevic.org