Jamal Khashoggi – Veel herrie over één man

Het is zeer merkwaardig hoe de westerse media en diplomatie al wekenlang begaan zijn met het lot van de Saoedische journalist Jamal Khashoggi. Deze werd op 2 oktober in Istanbul tijdens zijn bezoek door een 15-koppig naar ginds gezonden Saoedisch doodseskader vermoord. Volgens het Turkse gerecht werd zijn lichaam zelfs in stukken gehakt. Wat heel vermoedelijk wel eens kan kloppen. Zo is diens lichaam nog steeds niet gevonden. De Saoedi’s zwijgen hier en weten ongetwijfeld veel meer.

De grote herrie die deze moord veroorzaakte is, zachtjes uitgedrukt, zeer opvallend te noemen. Het vermoorden van mensen omdat ze kritiek uiten op het politiek en religieuze karakter van deze feodale staat is voor de familie al Saoed immers nog nooit een probleem geweest. En evenmin voor het Westen. Net zoals het sturen van salafistische terreurgroepen naar andere landen of het voeren van oorlog zelf nooit een discussiepunt was.

Wie de geschiedenis van de familie al Saoed wat kent weet dat ze overal een spoor van dood en vernieling achter zich hebben gelaten. Alleen al de wijze waarop ze op 21 april 1802 de nu in Irak liggende stad Karbala veroverden spreekt boekdelen.

Aan het hoofd van een moordzuchtige groep salafisten overvielen ze deze voor vele moslims heilige stad want hier ligt het schrijn van Iman Hoessein ibn Ali, de enige kleinzoon van de profeet Mohammed. Veel heiliger voor moslims kan het behoudens Medina en Mekka moeilijk zijn. Maar geen zorg voor de familie al Saoed.

Alles werd kort en klein geslagen door de troepen van Abdul Aziz bin Muhammed, de tweede vorst van de eerste Saoedische staat, waarbij tussen de 3 tot 5.000 burgers het leven lieten. Ook werden op grote schaal graven, moskeeën en heiligdommen vernield. Een schande voor de moslims die niets wilden weten van die extremisten, de vertegenwoordigers van wat men nu nog steeds de woestijnislam noemt.

Psychopaten

De uiterst brutale moord op Jamal Khashoggi is dan ook zeker geen verrassing. Iemand als koning Salman bin Abdul Aziz en zijn geprefereerde zoon en kroonprins Mohammed bin Salman achten zich immers onschendbaar en doen wat ze willen. En met geld koopt men in Europa en de VS gewoon iedereen om. Geen bedrijf, politicus, instelling of krant met naam die voor hen niet plooit.

Neem de oorlog in Jemen die al vele tienduizenden mensen het leven heeft gekost en miljoenen mensen dreigt om te brengen van hongersnood en ziekte. Zonder westerse steun zou die oorlog zelfs nooit gestart zijn.

Het is immers dankzij Amerikaanse technologische hulp zoals tankervliegtuigen en andere materiele steun en materiaal dat er bommen op het land gegooid kunnen worden. Van een blokkade rond het land zoals nu zou er zelfs geen sprake zijn.

Behoudens sinds kort Duitsland weigert ook geen enkel westers land om aan de Saoedi’s wapens te verkopen. Zie maar naar de Waalse en Belgische regering die aan deze door en door corrupte familie via overheidsbedrijf FN oorlogstuig blijven leveren.

En als Duitsland tegen hen een wapenembargo invoert reageert de Franse president Emmanuel Macron kwaad als een gebeten hond. Dezelfde Macron die de Syrische president zit uit te schelden als de man die zijn eigen volk vermoord.

Het verhaal en de reactie op de moord op Khashoggi toont dan ook perfect dat de westerse wereld in handen is van psychopaten die zonder er een seconde over na te denken ganse naties laten verwoesten met desnoods miljoenen doden tot gevolg. De voorbeelden zijn legio.

Clanoorlog

Trouwens ook de nu als held omschreven Jamal Khashoggi was tot een goed jaar geleden een fanatieke verdediger van deze feodale staat en haar moordzucht. Toen de oorlog tegen Jemen uitbrak moedigde hij dan ook de koning en zijn kroonprins aan om die duivelse Jemenieten een lesje te leren. Ook wat betreft Syrië en Afghanistan stond hij achter het Saoedische en westerse beleid. Hoeveel dood en vernieling dit ook veroorzaakte.

Wat hem naar de de oppositie dreef waren dan ook geen hogere principes zoals mensenrechten, democratie of het welzijn van de Saoedische burgers maar is simpelweg het gevolg van een totaal uit de hand aan het lopen ruzie binnen de familie al Saoed.

Werd het land tot over drie jaar geregeerd door een verzameling hoger geplaatste stokoude prinsen met daarboven de koning dan is dat nu in wezen alleen nog zoonlief kroonprins Mohammed bin Salman. Deze deelt als verantwoordelijke voor de olie-inkomsten, de financiën en de veiligheid er alle lakens uit.

En man die op 29-jarige leeftijd – in de westerse media had men bij zijn aantreden zelfs het raden naar zijn leeftijd – al kroonprins werd en nooit, in tegenstelling tot zijn vele neven en broers in het buitenland studeerde. Wat natuurlijk een eenzijdige kijk op de wereld veroorzaakt. Abdoelaziz bin Saoed, zijn grootvader en stichter van het land, had 45 zonen bij 22 vrouwen soms zelfs binnen de familie.

Het verklaart mede waarom de man de ene blunder na de andere begaat en denkt alles met geld te kunnen oplossen. Hij komt bij Donald Trump en vertelt hem dat hij in de VS voor 110 miljard wapens gaat kopen. En Trump blij want hij kan voor de camera’s nog eens stoefen. Maar ach, de kroonpins ondertekende toch maar een MOU, een Memorandum Of Understanding, een soort veredelde belofte.

Ruzie met de buren

Sinds hij de facto alleenheerser is stapelt de kroonprins dan ook de ene misstap na de andere op. Zo begon hij de oorlog tegen Jemen die nu militair in een bijna totale impasse zit en dat land voor lang instabiel zal maken want in stukken gevallen.

Elke kenner van de Jemenitische geschiedenis wist dat een invasie van dit land met zekerheid zou mislukken. Het land is een gigantisch kerkhof voor de imperiale ambities van de Abessiniërs tot nu de Saoedi’s en de VS.

Met bovendien ook nog volop ruzie over die oorlog met de vermeende partner de Verenigde Arabische Emiraten, vooral Aboe Dhabi. In het zuiden spelen de Emiraten deels de baas terwijl de Saoedische troepen, veelal huurlingen, zich in het noorden vastrijden. Jemen is een gigantische chaos geworden.

En dan is er Qatar waartegen hij een blokkade invoerde hopende die dwarsliggers zo voor hem te doen buigen. Het grandioze plan – men spreekt zelfs van het graven van een kanaal om er een eiland van te maken – raakte mede dankzij Turkse en Iraanse hulp nergens.

Met Qatar dat deze week zelfs de wereldkampioenschappen turnen organiseerde en in 2022 daarbij nog de wereldkampioenschappen voetbal. Met andere woorden: Het is Qatar dat positief de westerse pers haalt niet Saoedi-Arabië. Een blokkade?

En dan is er de ontvoering van de Libanese premier Saad Hariri. Prins Mohammed bin Salman was kwaad over het bijna totaal verlies aan invloed in Libanon en ontvoerde daarom Hariri en deed hem ontslag nemen als regeringsleider. Wat de al fragiele eenheid van Libanon in groot gevaar bracht. Onder buitenlandse druk moest hij de man echter laten gaan. Waarna eens die in vrijheid was hij zijn ontslag nog diezelfde dag introk.

Typerend voor de mentaliteit van de kroonprins was dat hij vorige week tijdens een via de televisie uitgezonden debat met o.m. Hariri stelde dat hij binnen twee dagen huiswaarts zou kunnen keren en men hem dus zeker niet ging kidnappen. Waarna een geschokte Hariri na het debat onmiddellijk huiswaarts keerde. Humor op zijn Saoedisch?

At the Ritz

En dan was er de episode waarbij de kroonprins zeker 300 zakenlui en prinsen opsloot in het hotel The Ritz-Carlton met de bedoeling ze onder het mom van de corruptiebestrijding geld af te persen. Het moesten er 100 miljard dollar worden dat richting Istidama, een door de kroonprins beheerd fonds, ging gaan.

In hoeverre het lukte is echter twijfelachtig. Veel van dat geld zit immers in allerlei buitenlands vastgoed en bedrijven of komt van geleend geld. En dat maak je niet zomaar liquide. Wel zou de praktijk nog verder gaan. Met als gevolg dat de buitenlandse investeringen officieel van 7,45 miljard dollar in 2016 naar 1,42 miljard vorig jaar gingen.

Die heren mogen nu wel het land niet verlaten maar investeren in Saoedi-Arabië doen ze niet of amper. Hetzelfde voor buitenlandse bedrijven die de bui zien hangen en dan maar elders hun geluk gaan zoeken. Wie is nu zo dom in zo’n land geld te steken als het zo gemakkelijk door een machtshongerige prins kan gestolen worden?

En dan is er zijn project Visie 2030 om het land sociaal en economisch om te vormen tot een zogezegd moderne staat die voor haar inkomsten niet meer afhankelijk zou zijn van de olie. Iets waarvan het nu voor praktisch 100% afhangt. En dat eveneens grandioze plan ging men financieren met het naar de beurs brengen van Aramco, de nationale en ook enige oliemaatschappij en de melkkoe voor die vele duizenden prinsen.

Fata morgana

Voor insiders met enige realiteitszin was dit een illusie want geldbesef is iets dat die prinsen vreemd is. En een transparant beheer van Aramco was in wezen ondenkbaar. En dus krabbelde men in de hoofdstad Riyad stilletjes terug. De belofte aan de Amerikaanse zakenbanken, advocatenbureaus en boekhoudkantoren om via die beursgang enorme winsten te boeken bleek een fata morgana. Men zit dan ook in de woestijn.

Eerst ging men Aramco voor 100% op de beurs gooien en dat zou, stelde de kroonprins 2.000 miljard dollar opbrengen. Een onwaarschijnlijk getal dat intern binnen de internationale zakenwereld werd weggelachen. Publiek echter durfde geen enkele ‘grote’ krant zoals de Financial Times, New York Times, Bloomberg of de Wall Street Journal dat toen schrijven. In plaats kreeg men daar wierook.

En dan werd het plots maar 5% meer dat naar de beurs ging. Waarna de entourage van de kroonprins ook begon te stellen dat men nog niet wist welke stad men voor die beursgang ging nemen. Was het New York, Hong Kong of Londen? Men treuzelde verdacht lang.

Tot twee maanden geleden de koning publiek liet weten dat er voorlopig (lees nooit) geen beursgang van Aramco ging komen. In alle stilte waren al die vet betaalde Amerikaanse banken en zakenkantoren reeds in april bedankt voor hun werk rond die ‘beursgang’. Van gans de met veel toeters en bellen aangekondigde plannen voor een nieuw modern Saoedi-Arabië komt dan ook niets in huis. Of de kroonprins die nog maar eens naakt staat.

Ook wat betreft de samenwerking met Israël kreeg de kroonprins het deksel op de neus. In stilte had hij onder leiding van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu en samen met Jared Kushner, de al even onervaren schoonzoon van Trump, een ‘oplossing’ gevonden voor het voor hen alleen maar vervelende Palestijns probleem.

Waardoor Netanyahu Jeruzalem ten geschenke kreeg en de Palestijnen in wezen achterbleven met wat aalmoezen. Tot de Saoedische koning na protesten ook hier tussenbeide kwam en de zaak in de prullenmand kieperde. Een tweede publieke reprimande voor de kroonprins vanwege zijn stokoude en zieke vader.

En nu Koeweit

En dan is er sinds een paar jaar ook heibel met Koeweit dat naar dit Saoedische Forum Investment Initiative slechts een beperkte en lage vertegenwoordiging stuurde. Probleem is hier de afbakening van de grenzen (1) en vooral de kwestie van de zogenaamde neutrale zone die beide landen beheren en erg olierijk is. Het probleem hier is dat er al wat jaren geen olie meer wordt gewonnen.

Tot onvrede van de kroonprins die op 30 september naar Koeweit zonder resultaat trok en woedend en versneld huiswaarts keerde. Waarna een Saoedische prins schreef dat men maar eens komaf moet maken met de familie al Sabah, de eigenaars van Koeweit.

En in plaats van de VS om bijstand te vragen zoals gebeurde met de Iraakse bezetting in 1990 riep de familie al Sabah, heersers over Koeweit, ditmaal de hulp in van Turkije, tegenwoordig zowat de aartsvijand van de heersers in Riyad. Een voorval dat nog maar eens toont hoe de VS haar ooit almachtige positie in de regio tegen sneltreinvaart aan het verliezen is.

Een typerend voorbeeld voor de mentaliteit van prins Mohammed bin Salman is dat hij op zeker ogenblik Jalal Khashoggi, een zoon van Jamal, bij zich riep en voor de camera’s de lijkbleek uitziende jongen de hand schudde en zijn innige deelneming over de moord op zijn vader betuigde. Waarna Jalal Khashoggi toch het land mocht verlaten naar de VS waar veel andere familieleden wonen. Een deel der familie blijft echter achter. Een interessant chantagemiddel.

Het hoeft dan ook niet te verbazen dat er binnen de groep van vele honderden prinsen enorm veel woede heerst over de toestand in het land en hun verlies aan macht. En inkomen? Zo is er het verhaal van een aanval dit voorjaar met een drone op een paleis van de kroonprins.

De kritiek van de oom

En dan was er het opmerkelijke incident in Londen aan de woning van de in 1942 geboren prins Ahmed bin Abdoelaziz al Saoed (2). Deze is de drie jaar jongere broer van koning Salman en komende van dezelfde moeder Hassa al Sudairi. Met andere woorden: Hij behoort tot wat men al eens de Sudairi-clan noemt. Een groep die sommigen ook veel macht toeschrijven.

Hij werd echter in 2012 geschrapt als mogelijke troonopvolger. Normaal immers worden de zonen van Abdoelaziz al Saoed troonopvolger. En toen koning Abdoellah in 2015 stierf zouden dan de prinsen Salman, Ahmed en Muqrin normaal kandidaten voor het koningschap geweest zijn. Ook Muqrin werd echter na het aantreden van koning Salman in 2015 vrij onceremonieel geschrapt van het lijstje van mogelijke kroonprinsen.

Prins Ahmed leeft tegenwoordig in Londen in een soort ballingschap en werd er op 4 september aan zijn residentie geconfronteerd met een kleine groep betogers die protesteerden tegen de politiek van de familie al Saoed rond de bezetting van Bahrein en de oorlog in Jemen.

Waarop Ahmed aan de betogers stelde dat hij er niet verantwoordelijk voor is en de familie al Saoed al evenmin. Zijn advies was dat ze moesten gaan praten met de verantwoordelijken hiervoor, de koning en de kroonprins.

En verder hoopte hij dat de oorlog in Jemen snel gedaan zal zijn. Consternatie natuurlijk bij de betogers en anderen die hierin moeilijk iets anders konden zien dan een kritiek op het Saoedische beleid. En dat komende van de broer van de koning.

Maar nog bijna dezelfde dag kwam er zowel van prins Ahmed als vanuit Saoedi-Arabië een verduidelijking. Neen, dat was geen kritiek maar een verwijzing naar het feit dat hij het beleid niet voert maar dat de koning en de kroonprins dit doen.

Begrijpelijk want Nayef bin Ahmed, de zoon van prins Ahmed en dus directe neef van Mohammed bin Salman, is immers kolonel in het Saoedische leger en kan dus zo opgepakt worden. En zoiets is uiteraard geen enkel probleem voor de kroonprins.

Woensdag echter trok prins Ahmed totaal onverwacht terug naar zijn land. Wat men hierachter moet zoeken is voorlopig nog onduidelijk. Is het al of niet tijdelijk? Men kan wel vermoeden dat hij van zijn broer garanties heeft gekregen voor zijn veiligheid. In hoeverre het echter een zet is in de interne machtsstrijd onder prinsen die ongetwijfeld bezig is nu nog onzeker.

Interne machtsstrijd

De vraag is of we gezien het falen van de kroonprins zijn projecten en de harde wijze waarop hij heerst afstevenen op een grote periode van instabiliteit in het land. Na het overlijden in 1953 van Abdoelaziz bin Saoed, stichter des vaderlands, werden zijn twee zoons, Saoed en Faisal afgezet met Saoed die in maart 1964 verplicht in ballingschap trok en Faisal die men dan in 1975 om het leven bracht.

Saoed ging daarna zelfs bij de Egyptische president Gamel Abdel Nasser, toen de Saoedische aartsvijand waarmee het over Jemen in oorlog lag, via de radio propaganda voeren tegen zijn vaderland.

Vermoed wordt dat de kroonprins de veiligheidsdiensten goed onder controle heeft en de rest van de koninklijke familie zoals de voormalige kroonprins Mohammed bin Nayef geïsoleerd zijn van de buitenwereld. Volgens bepaalde berichten zou deze ooit machtige figuur na zijn afzetting op 21 juni 2017 als kroonprins zelfs onder huisarrest zijn gezet.

En zoals met Jalal Khashoggi moest ook deze op de thee bij Mohammed bin Salman om hem dan hartelijk te feliciteren met zijn benoeming. Waarna van prins Nayef niets meer werd gehoord. Qua transparantie doet het land dan ook soms denken aan Noord-Korea waarvan de buitenwereld evenmin veel weet.

Het vermoeden is dat de prins de zaak goed onder controle heeft. Zo gaat het verhaal dat de koning pas meer dan een week na de moord op Jamal Khashoggi op de hoogte raakte van de feiten. Zoonlief had hem op een dieet van Saoedische propaganda gezet kwestie dat hij niet ging morren.

Jemen

Duidelijk is wel dat men de kroonprins in de Westerse kanselarijen kotsbeu is. Het lijkt wel of alleen Donald Trump en zijn privé hofhouding met schoonzoon Jared Kushner hem nog min of meer steunen. Maar de kroonprins is erg gul en sponsort zowat iedereen van enig belang in Washington en Londen. Zelfs universiteiten, pr-bureaus en instellingen zoals The Brookings Institute leven van het manna dat men vanuit Riyad kwistig rondstrooit. (3)

De Noord-Koreaanse dynastie van Kim Il-sung is voor onze media en regeringen een stel smeerlappen, de al Saoed zijn vrienden. Zelfs al bestoken zij ons al decennia met het salafistische gedachtengoed, bron van terreur en zo de oorzaak van instabiliteit wereldwijd.

Overal wordt Mohammed bin Salman ontvangen als eregast en in de media probeerde men hem, gesteund door een serie pr-bureaus, weg te zetten als de hervormer, de man die het land ging bevrijden van zijn salafistische oerconservatieve ketens. De prins die vrouwen met de auto liet rijden en de bioscopen heropende. Wow!

De man mag honderden miljoen spenderen aan een schilderij, het duurste jacht ter wereld kopen alsmede een peperduur Frans kasteel. Geen probleem. Bijna allen, van regeringen tot de vermeende kwaliteitsmedia en de top van grote multinationals wilden naar zijn deze maand gehouden Forum Investment Initiative komen. Tot de zaak Khashoggi alles verknoeide.

Men wou er niet heengaan om zaken te doen, want dat doet er nog amper iemand, maar vooral om de kroonprins te plezieren. Je weet maar nooit. Een beter bewijs voor de corrupte natuur van onze heersers is er niet. Zelfs media als de Financial Times, Bloomberg, CNN en de Wall Street Journal deden mee om zo aan deze massamoordenaar eer te betonen.

De vraag is dan natuurlijk waarom men al die kranten nu plots al wekenlang vult met die gruwelverhalen rond Jamal Khashoggi. Waarbij de man zelfs een heldenstatus krijgt. Dit terwijl hij tot vorig jaar geen enkel probleem maakte met al die moorden van Mohammed bin Salman. Zoals de slachtpartijen in Syrië en Jemen nooit echt een probleem waren voor onze pers en regeringen.

Mogelijks heeft het te maken met de uitzichtloze toestand in Jemen waar de VS via logistieke en diplomatieke steun en de levering van wapens in wezen de leiding heeft van deze ‘Saoedische oorlog’. Is dat de verklaring waarom de Amerikaanse minister van Defensie John Mattis en de minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo woensdag plots bijna simultaan opriepen om een einde maken aan de oorlog in Jemen?

In die zin is het verhaal van 28 oktober in de Britse Sunday Express (4) merkwaardig. Zo wist de krant gebaseerd op een lek bij de Britse veiligheidsdiensten, vermoedelijk afluistercentrum GCHQ, dat de Britten al weken vooraf op de hoogte waren van die Saoedische plannen met Khashoggi.

Volgens die bron had men de Saoedi’s afgeraden iets tegen de journalist te ondernemen. Waarom echter verwittigde men die man niet? Ook liet het krantenbericht in het midden of de Britten zoals intern met Washington afgesproken, de VS hadden verwittigt want Khashoggi heeft ook de Amerikaanse nationaliteit. En waarom organiseerde men dit voor de Britse regering toch erg gênante lek?

Het zou trouwens niet verbazen dat ook de VS wisten wat ging gebeuren. Bepaalde krantenberichten wijzen erop. En toch blijkt  niemand Khashoggi te hebben verwittigd. Wat toch crimineel is. Met als vraag: Liet men hem heel bewust in de val lopen om daarna via de media keihard tegen de in de weg lopende kroonprins terug te slaan? Een mogelijke verklaring.

Verder blijkt meer en meer dat men in Washington de zaak ook gebruikt om de positie van Jared Kushner te ondermijnen. Deze was nauw bevriend met de kroonprins en zorgde er voor dat Donald Trump zijn eerste buitenlandse reis als president naar Riyad was bij de kroonprins.

En toen Mohammad bin Salman die ongeveer 300 zakenlui en prinsen arresteerde kwam dat twee dagen na een erg geheim gehouden reis van Kushner naar zijn Saoedische vriend. Volgens de Washington Post wisten velen in het Witte Huis dat zelfs niet eens. Het privaat onderhoud tussen beiden duurde volgens die krant zelfs urenlang.

Ook was er deze week een lek in The Washington Post stellende dat de kroonprins tijdens een telefonisch gesprek met John Bolton, de Nationale Veiligheidsadviseur, Khashoggi een gevaarlijk islamist genoemd had. Wat men in de krant dan in contrast plaatste met de lovende woorden nadien van innige deelneming nadien van de prins over Khashoggi. Operatie beschadiging dus door Bolton.

Rusland

Wat aan die Saoedische conferentie van vorige week ook opviel was dat er wel een stevige Russische handelsdelegatie maar wel geen regeringslid aanwezig was. Ook dreigde men in Riyad zelfs het oliewapen tegen het Westen boven te halen.

En Saoedi-Arabië is samen met Rusland en de VS ‘s werelds grootste olieproducent. Waarop men in het land nog diezelfde dag stelde dat nooit te zullen doen. Het was hoe dan ook wel een waarschuwing die kan tellen.

Eveneens opvallend is dat de Syrische Hoge Onderhandelingsraad, een stel door Saoedi-Arabië gefinancierde opposanten, zich nu ineens niet meer verzetten tegen het aanblijven van de Syrische president Bashar al Assad. Waarop de andere groepen salafisten in de provincie Idlib hen uitscholden voor verraders. Ook hier slaagt Rusland er dus in te scoren en de positie van de VS in de regio verder te ondermijnen.

Of hoe de dood van Jamal Khashoggi door die kleine en grote machten gebruikt wordt om elkaars positie in de regio te ondermijnen en de hunne te verstevigen. Vandaar de erg publieke ruzie om de dood van één man en men liefst zoveel mogelijk zwijgt over de tienduizenden doden in Jemen en de hongersnood en ziektes die men vanuit Washington over het land heeft doen neerdalen.

In wezen herkauwen de media trouwens al vier weken lang steeds hetzelfde verhaal over de dappere Jamal Khashoggi en de duivelse Mohammed bin Salman. Of hoe men in de media op desnoods één dag van held kan veranderen in de verpersoonlijking van al het kwaad op aarde.

---

1) De grenzen van Koeweit werden op 29 juni 1913 een eerste maal getrokken via een verdrag tussen de Britten en het Ottomaanse rijk. Waardoor het ‘land’ een Brits protectoraat werd. De eerste Britse claims dateren echter al van 23 januari 1899 toen men ingreep in een lokaal dispuut over de macht onder lokale families en Londen met de winnaar een geheim verdrag sloot.

Op 2 december 1922 kwam er dan het zogenaamde Uqair Protocol tussen het Verenigd Koninkrijk en de toen met steun van de Britten op veroveringstocht zijnde familie al Saoed. Die waren toen de baas over het sultanaat Nejd gelegen in het oosten van het schiereiland rond onder meer de huidige hoofdstad Riyad.

Zonder iemand in Koeweit of elders in de regio te raadplegen – Koeweit viel toen officieel onder de nu Iraakse provincie (Velayat) van Basra – stonden de Britten 2/3 van het Koeweitse grondgebied af aan de familie al Saoed. Die vrij grote ten zuiden van Koeweit gelegen neutrale zone bleef buiten dit akkoord. Er was nog geen olie gevonden. Ook van Jemen stal de familie al Saoed in de jaren dertig van de vorige eeuw twee provincies.

De indruk heerst dan ook dat Mohammed bin Salman datgene wil doen waar zijn grootvader Abdoel Aziz bin Saoed niet in slaagde en dat is het veroveren van het ganse Arabische schiereiland. Een zaak die weinig buitenlandse mogendheden zullen aanvaarden.

De huidige herrie tussen de families al Sabah en al Saoed draait vooral rond de aanwezigheid van de Amerikaanse oliemaatschappij Chevron. Opvallend is dat ook Jared Kushner zich hier bij de protesten van Saoedi-Arabië tegen Koeweit voegde en het de Koeweiti’s ook een reprimande gaf.

2) Bloomberg, Vivian Nereim, 5 september 2018, Saudi Prince Addresses Questions of Loyalty After London Video. https://www.bloomberg.com/news/articles/2018-09-05/saudi-prince-addresses-questions-of-loyalty-after-london-video

3) Een van de genieters van deze vrijgevigheid is het Britse International Institute for Strategic Studies dat mee gefinancierd wordt door de familie al Khalifa, eigenaars van het nu feitelijk door Saoedi-Arabië bezette Bahrein. Een gevolg van een opstand in 2011 van vooral jongeren tegen de dictatuur van de familie al Khalifa.

Een gekend figuur bij deze studiedienst is de Libanees Emile Hokayem die men in de grote media regelmatig tegenkomt als commentator over de toestand in Syrië. Het typeert de corrupte natuur van de media en van dit type van instellingen. Men koopt gewoon een zogenaamde specialist als Emile Hokayem en Le Monde. Waarna die slechts zeggen wat men in Bahrein en Saoedi-Arabië wil horen.

De man steunde dan ook zoals men kon verwachten de oorlog tegen Syrië. Dit Brits instituut hield deze week in de hoofdstad Manama een internationale conferentie waarop ook Benjamin Barthe, journalist van de Franse ‘kwaliteitskrant’ Le Monde aanwezig was.

Deze schreef hierover in de krant van 30 oktober een heel groot verhaal met als titel ‘L’ affaire Khashoggi sape les ambitions saoudiennes’ (De zaak Khashoggi ondermijnt de Saoedische ambities) maar ‘vergat’ de link tussen de familie al Khalifa, Saoedi Arabië en die Britse studiedienst te vermelden. Informatie op niveau dus.

4) Express, 29 oktober 2018, Marc Giannangeli, ‘Khashoggi BOMBSHELL: Britain ‘KNEW of kidnap plot and BEGGED Saudi Arabia to abort plans’. https://www.express.co.uk/news/world/1037378/Khashoggi-murder-news-saudi-arabia-chemical-weapons-use

Nagekomen:

Volgens Georges Malbrunot, de normaal zeer goed ingelichte Franse journalist en medewerker bij de krant Le Figaro, hebben de Egyptische president Abdoel Fatah al Sissi en de Israëlische premier Benjamin Netanyahu het Witte huis opgeroepen om de kroonprins te redden omdat hij … een belangrijke rol speelt in het stabiliseren van de toestand in de regio. Commentaar overbodig.

Volgens Een andere bron zou prins Ahmed, broer van koning Salman naar Saoedi Arabië zijn teruggekeerd voor een gesprek met zowel zijn broer de koning als met prins Muqrin. Dit zijn de laatste drie overlevende zonen van Abdoelaziz al Saud, de stichter van het land. De kroonprins werd volgens dat verhaal niet uitgenodigd. Ahmed zou voor zijn terugkeer garanties hebben gekregen van Londen en Washington.