Hij moest president van de Verenigde Staten worden. Om het even wat het aan geld, trucs, verhullingen en leugens zou kosten, vader Kennedy had het uitgestippeld voor zijn oudste zoon, Joseph Patrick Kennedy junior. Die stortte echter met zijn vliegtuig neer boven het Kanaal en overleefde het niet. Zijn plaats in de plannen van Joseph P. Kennedy senior werd nu ingenomen door de tweede zoon, John Fitzgerald Kennedy (JFK), die 100 jaar geleden, op 29 mei 1917 ter wereld kwam.
De Kennedys waren vermogend en invloedrijk, alleen een politiek ambt was Joseph P. Kennedy nooit toegevallen. De kinderen van de Kennedys groeiden op in een competitief klimaat. Dat was lastig voor JFK, die een zwakke gezondheid had en vaak ziek was. Als scholier moest JFK zodoende het spelen van football opgeven. Als student brak JFK zijn studie in Londen wegens gezondheidsproblemen af en faalde hij in Princeton vanwege geelzucht.
Pas een jaar later ging hij politicologie studeren aan de Harvard universiteit. Ondertussen verslechterde zijn gezondheid echter. Hij leed onder darmontsteking. De daarop voorgeschreven preparaten leidden tot osteoporose van de lendenwervels. Hij was vatbaar voor infecties. Dagelijks moest Kennedy cortison en sterke pijnstillers innemen.
Zijn leven lang leed JFK aan allerhande kwalen, dat werd echter zoveel mogelijk uit de publiciteit gehouden. Een zwakke gezondheid past immers niet bij het imago van een daadkrachtige leider. Pas toen JFK als senator na een rugoperatie heel vaak naar het ziekenhuis moest, liet de zaak zich niet langer verbergen. JFK, wiens imago gekenmerkt werd door jeugdig elan, droeg tot het eind van zijn leven een korset.
Bij het heldenimago paste beter het verhaal van de redding van een kameraad. Tijdens de oorlog voerde Kennedy het bevel over een torpedomotorboot. Nabij de Salomonseilanden werd deze door een Japanse torpedobootjager geramd en zonk. Ondanks zijn zieke rug, zwom Kennedy met een gewond bemanningslid onder de arm vijf kilometer naar een eiland. Intussen bestaat er twijfel of Kennedys rol werkelijk zo glansrijk was, maar vader en zoon zorgden destijds voor de verbreiding van dit verhaal. JFK werd een onderscheiden oorlogsheld, het eiland waar hij naartoe was gezwommen werd later Kennedy-eiland genoemd.
Bij het zorgvuldig in stand gehouden imago paste ook JFK’s rol als rokkenjager. Tijdens zijn studie schreef hij aan een vriend: “Ik word hier nu playboy genoemd.” Zo leefde hij ook. In zijn cabrio reisde hij door diverse landen in Europa. Toen zijn vader een aanstelling kreeg als Amerikaanse ambassadeur in Groot-Brittannië, werd JFK een graag gezien gast in de salons, op ballen en bij regatta’s. De aan hem toegedichte voorhuwelijkse veroveringen in Hollywood waren legendarisch: Joan Crawford, Audrey Hepburn, Zsa Zsa Gabor. Zijn verhoogde libido werd later verklaart uit een medicamenteuze behandeling door een arts waar veel prominenten uit Manhattan kwamen. ‘Dr. Feelgood’ schreef cocktails van medicamenten voor, waarvan de bijwerkingen onder andere verslaving, zware depressie en paranoïde schizofrenie waren.
Toen Kennedy in 1946 in Boston voor de Democraten kandidaat stond voor het Huis van Afgevaardigden, deed hij dat met de slogan “Een nieuwe generatie presenteert een leider”. Hij werd verkozen. Aan zijn later campagne voor een zetel in de senaat droeg zijn vader meerdere miljoenen dollars bij. Dat bedrag was weliswaar tegen alle regels, maar Joe Kennedy senior bedacht een paar trucs om de regels te omzeilen. Ook deze campagne was een succes en de volgende stap richting het presidentschap was gezet.
Alle betrokkenen was echter duidelijk dat een jonge vrijgezel nooit president kon worden; JFK moest trouwen. Daar was Jacqueline Bouvier, 22 jaar, knap, welgemanierd, behorend tot de bovenklasse, de perfecte partij. Een goed geoliede pr-campagne maakte van hen het ideale koppel, ‘Jackie en Jack’. In 1953 traden ze in het huwelijk. Dat het echte liefde was, wordt betwijfeld. Er kwam geen einde aan de seksuele escapades. In 1962 begon JFK een affaire met de schoonzus van de hoofdredacteur van de Washington Post. Het jaar daarop werd de vrouw doodgeschoten aan de oever van de Potomac gevonden. De zaak bleef onopgehelderd.
Net als daarvoor de dood van Marilyn Monroe, de beroemdste geliefde van Kennedy. De affaire was geen geheim. Officieel zou Marilyn Monroe uit levensmoeheid een overdosis slaapmiddelen ingenomen hebben. Volgens een andere theorie zou ze in opdracht van Kennedy door de CIA gedood zijn. Ook Robert Kennedy, destijds minister van Justitie, zou in dat complot betrokken zijn geweest. Anderen verdenken de maffia ervan opdracht te hebben gegeven voor de moord en het leggen van sporen in richting van de gebroeders Kennedy. Verscheidene pogingen om de zaak te heropenen, werden door rechters echter afgewezen of verboden.
Toen de zaak voor krantenkoppen zorgde, was John F. Kennedy als president van Amerika. Het grote doel had hij op 8 november 1960 bereikt. 43 jaar oud, wist hij als jongste presidentskandidaat nipt te winnen van Richard Nixon. Hij betrad het Witte Huis op een moment waarop de wereld weer eens ontwricht leek te zijn. De Koude Oorlog beleefde zijn heetste fase. De Sovjets verscheepten middellangeafstandsraketten naar Cuba, de VS dreigden met de inzet van kernwapens, in Berlijn werd de Muur gebouwd. Grote problemen voor een kort presidentschap.
JFK’s presidentschap zou slechts 3 jaar duren en eindigde op 22 november 1963 met de schoten in Dallas, toen de aanslagpleger Lee Harvey Oswald op de in een open auto rijdende president schoot – zo luidt althans de officiële versie. Oswald ontkende. Twee dagen na zijn arrestatie werd hij door een nachtclubeigenaar, met naar verluidt banden met de maffia, doodgeschoten. Plaats van het misdrijf: De ondergrondse parkeergarage van het hoofdbureau van politie.
Vijf jaar later, in juni 1968, werd broer Robert Kennedy in een hotelkeuken in Los Angeles doodgeschoten. Als schutter arresteerde men een Palestijn. Getuigen zouden echter een tweede schutter gezien hebben. Dit spoor werd echter niet opgevolgd.