Halalwoningen geen probleem? Dan de weigerambtenaar ook niet!

door | 4 januari 2013

Eind november 2012 onstond er commotie over de zogenaamde “halalwoningen”. De Amsterdamse woningcorporatie Eigen Haard heeft in de Amsterdamse wijk Bos en Lommer ruim 200 appartementen aangepast aan de woonwensen van moslims, die 85% van de huurders uitmaken. Zo zijn er extra wateraansluitingen voor ritueel reinigen aangebracht en zijn er schuifdeuren geplaatst om het mannen- en vrouwendomein te scheiden in de woonkamer en de keuken.

Zoals te verwachten, reageerde Geert Wilders fel op de halalwoningen die hij kwalificeerde als “totale idiotie.” In zijn visie zijn de halalwoningen een sprekend voorbeeld van de voortgaande islamisering van Nederland. De SP gaf eveneens aan grote moeite te hebben met halalwoningen vanwege de scheiding van mannen en vrouwen. SP-Kamerlid Sadet Karubulut sprak in dit kader van “apartheid.”

Minister van Binnenlandse Zaken Ronald Plasterk vond de halalwoningen juist wel een goed idee, omdat de aanpassingen gewenst zijn door 85% van de huurders. Op de vraag of hij het niet principieel onjuist vind om mee te werken aan het scheiden van mannen en vrouwen reageerde hij bagatelliserend:

“We moeten niet altijd overal een principekwestie van maken. Leef je leven en laat anderen dat ook doen.”

Goed punt! Laten we inderdaad geen principekwestie maken van de halalwoningen. Maar laten we dan ook geen principekwestie maken van de “weigerambtenaar” – de ambtenaar met gewetensbezwaren –, het vrouwenstandpunt van de SGP, het personeelsbeleid van confessionele scholen, de mening van Kees van der Staaij over abortus en de Zondagswet…

Plasterk wil “niet altijd overal” een principekwestie van maken. Soms gebeurt dat wel…