Gouden kalveren en zondebokken

Al sinds mensenheugenis dienen dieren, in de vorm van zondebokken of gouden kalveren, als vorm voor menselijke bezwering of verering. Met het offeren of wegzenden van dieren hoopten mensen hun schulden met God te vereffenen. En met het vereren van dieren waarvan ze leefden vergoddelijkten ze hun eigen realiteit van natuur en vruchtbaarheid.

De moderne mens heeft die twee zaken op een bijzondere manier verenigd in fenomenen als ‘scharrelvlees’. Mensen kopen mijns inziens geen scharrelkip omdat ze zich zo inleven in de kip, maar omdat ze in die plofkip hun eigen bestaan herkennen. Weinig tijd en ruimte om natuurlijk gedrag te vertonen en haastig door opvang-, leer-, werk-. en sterfbatterijen gejaagd om profijt op te leveren. Door het kopen van scharrelkip proberen ze die werkelijkheid te bezweren. Ze eten de illusie van vrijheid, natuurlijkheid en geluk om hun eigen gevoel onvrijheid en ongeluk te verminderen.

Behalve het instandhouden van een illusie van invloed of controle over de natuurlijke omgeving, heeft de groene bio-cultus ook de functie van een bijna eucharistische verering van het progressieve wereldbeeld waarin we richting een paradijselijk samenleving gaan waarin mens en dier vrij, blij en gelukkig zijn. Voelt u die voorsmaak ook al bij uw bio-kippetje en fair trade wijntje?

Een omgekeerde variant van dat fenomeen zie je bij een bedrijf als Monsanto. Dat bedrijf verkoopt uniforme, productieve, genetisch gemodificeerde groenterassen die resistent gemaakt zijn tegen hun eigen onkruidverdelger Round-up. Op de een of andere manier herinnert dit bedrijf ons aan een diepe realiteit van ons eigen bestaan. In essentie worden we allemaal steeds meer en dieper gemodificeerd tot uniforme productie-units die middels opvoeding en onderwijs resistent worden gemaakt tegen pesticide van de politiek correcte progressiviteit. Die politieke correctheid is bedoeld om daarna alle afwijkende vormen van menselijk leven en denken te vernietigen. De reden waarom een dergelijk bedrijf zo gehaat wordt is wellicht ook omdat het ons eigen bestaan zo aanschouwelijk voor ogen stelt.