Generaal pardon: Republikeinen werken mee aan eigen ondergang

In de Verenigde Staten worden de geesten langzaam rijp gemaakt voor amnestie voor de ruim 11 miljoen illegale immigranten in het land. Amnestie is de Amerikaanse equivalent van wat we in Nederland een generaal pardon noemen. Het is nog lang niet zover, maar een werkgroep van Republikeinen en Democraten in de senaat is het eens geworden over de uitgangspunten van nieuwe immigratiewetgeving. In eerste opzicht lijkt het vreemd dat de top van de republikeinse partij akkoord lijkt te gaan met een “pathway to citizenship” voor illegalen. Het overgrote deel van hun achterban is hier namelijk fel tegen. Maar sinds de herhaalde verkiezingswinst van Obama, waarbij minderheden massaal op de democraten stemden, proberen de republikeinen meer aansluiting te zoeken bij de electoraal steeds machtiger wordende groep hispanics.

Marco Rubio, senator voor Florida, wordt door sommigen reeds als Republikeinse presidentskandidaat voor 2016 getipt. Als zoon van ouders met een Cubaanse en een Colombiaanse achtergrond zou hij in staat zijn meer Spaanstalige kiezers aan te spreken.

Zo gaat de Republikeinse senator namens Florida, Marco Rubio in het Engels én in het Spaans reageren op de “State of the Union” die Obama vorige week heeft uitgesproken. Dat gaat best ver. Ziet u de Nederlandse oppositie al in het Arabisch reageren op het beleid van het kabinet Rutte om zo meer aansluiting te zoeken bij de allochtone kiezer? De Republikeinen hebben bij de evaluatie van hun verkiezingsnederlaag terecht geconstateerd dat de snel veranderende bevolkingssamenstelling in hoge mate debet is aan hun verlies. Om dit probleem te tackelen is het geen onlogische gedachte van de Republikeinen om in te zetten op een groter deel van de stem van met name de snel groeiende groep hispanics. Ze lijken daarbij echter één ding te vergeten. Als de nieuwe immigratiewetgeving er komt krijgen de ruim 11 miljoen illegale immigranten in één klap stemrecht voor de presidentsverkiezingen van 2016.

Het is een duivels dilemma voor de Republikeinen. Zonder een groter percentage van de stem van minderheden lijkt het winnen van de presidentsverkiezingen voor hen een bijna onmogelijke opgave. Ruimhartig amnestie verlenen zou een eerste aanzet daartoe kunnen zijn. Maar tegelijkertijd is de aanwezigheid van die grote groep hispanics nu juist de oorzaak van de electorale problemen van de Republikeinen. Daar komt bij dat ze in feite meer op de Democraten zullen moeten gaan lijken als ze de hispanics en andere minderheden aan zich willen binden, en daardoor vervreemden ze zich van hun basis. De crux zit hem in het feit dat de Republikeinen lijken te denken dat de VS een soort ‘tipping point’ voorbij zijn en dat het niet langer tot de mogelijkheden behoort om de groei van de minderheidsgroepen te stoppen.

Veel hispanics stemden in 2012 voor Obama, Romney behaalde volgens onderzoek van Reuters 58% van de blanke stemmen (kiezers die op Romney noch Obama stemden buiten beschouwing gelaten), maar onder hispanics kwam hij niet verder dan 28% en onder zwarten behaalde hij slechts 3%.

Hoe het ook zij, amnestie voor illegalen in de hoop de sympathie (en stem) van hispanics te winnen is een strategische blunder van formaat. Een blunder die de Republikeinen op het punt staan te maken en die ze wel eens definitief naar de marge van de Amerikaanse politiek kan verdringen. Een generaal pardon voor 11 miljoen illegale immigranten betekent 8 a 9 miljoen nieuwe stemmers op de Democraten. Geen Spaanstalige toespraak van Marco Rubio die dat gaat veranderen. En een substantieel deel van de nu nog illegale immigranten is alleen en zonder familie in de VS. Als die immigranten een legale status krijgen kunnen ze hun echtgenotes, kinderen en andere familie laten overkomen. Er wordt geschat dat in de jaren na de amnestie tot 30 miljoen nieuwkomers te verwachten zijn als direct gevolg van de legalisering.

Voor de vaak rechteloze illegalen die het betreft is amnestie natuurlijk goed nieuws, en vanzelfsprekend speelt dit een belangrijke rol in de discussie. Men probeert de Republikeinen ook te overtuigen met argumenten die ons in Nederland bekend zullen voorkomen. Eenmalige amnestie voor al die zielige gevallen die hier al zo lang verblijven. En daarna strengere regels en strengere grenscontroles. De Republikeinen zijn ook gevoelig voor het argument dat criminele activiteiten van illegale immigranten beter te monitoren zouden zijn wanneer zij geregistreerde burgers zijn geworden. Al met al wordt het heel spannend of de amnestie er komt, want ook onder Democratische kiezers is er weerstand tegen. Om af te sluiten met een brug naar ons eigen continent: rechtse partijen in Nederland en in Europa kunnen er maar beter voor zorgen niet in de onverkwikkelijke situatie terecht te komen waar de Republikeinen zich nu in bevinden.