0
Items
€0,00
‘Gender in de blender’ zorgt voor een hoop gedender
De pasgeboren baby wordt vaak verwelkomd door een ooievaar in de tuin en beschuit met muisjes op tafel. Afhankelijk van het geslacht van de baby wordt bepaald of dit roze of blauwe muisjes zijn, maar welke kleur kiezen ouders die, ondanks het aangeboren geslacht, voorkeur hebben voor een genderneutrale opvoeding?
Een heus dilemma voor ouders die zich druk maken over het verschil tussen geslacht en gender. Tot voor kort geleden was een blik tussen de benen voldoende, maar tegenwoordig mag dit feit niet meer als feit beschouwd worden. Alles is subjectief zodra het woord ‘gender’ wordt geïntroduceerd. Maar waar komt dat woord ‘gender’ eigenlijk vandaan?
In 1965 werd een tweeling geboren, Bruce en Brian Reimer. Al snel bleek dat deze twee jongens last hadden van phimosis. Een huidaandoening waarbij de voorhuid van de penis te nauw om de eikel heen zit. Toen Bruce acht maanden oud was, werd hier door middel van een besnijdenis wat aan gedaan. De ingreep liep echter slecht af. Bruce zijn geslachtsdeel was dermate beschadigd dat zijn ouders besloten het geheel maar weg te laten halen. Zijn tweelingbroer Brian had meer geluk. Na de gefaalde ingreep bij zijn broer, besloten de ouders Brian met rust te laten en herstelde zijn geslachtsdeel zonder enige behandeling.
Ontwijk de censuur en blijf in contact! Schrijf u nu in voor de nieuwsbrief van de Blauwe Tijger!
De ouders van de tweeling zochten professionele hulp op voor Bruce. Ze kwamen terecht bij psycholoog John Money. Deze man stond bekend voor zijn onderzoek naar seksuele identiteit en had zo zijn eigen opvattingen in het nature-nurture-debat. Hij raadde de ouders aan om Bruce als meisje op te voeden. De tweelingbroer (Brian) was de perfecte controlegroep in zijn eigenaardige experiment. De nature was identiek, de nurture (opvoeding) was de variabele.
Bruce ging voortaan door het leven als Brenda. De ouders van Brenda kochten jurkjes en poppen om de vrouwelijke opvoeding invulling te geven. Ook bleef het gezin in nauw contact met John Money tijdens het gehele proces. Alle moeite bleek al snel tevergeefs. Brenda voelde zich nooit echt een meisje. Op veertien jarige leeftijd kwam Brenda achter de waarheid van haar biologische geslacht. Ze besloot afscheid te nemen van het experiment en veranderde haar naam naar David.
In de tijd daarna heeft David het niet makkelijk gehad. Door vele sociale problemen had hij zijn school niet afgemaakt en financieel werd het daar ook niet makkelijker door. Hij trouwde in 1990 met Jane Fontane en werd daarmee stiefvader van drie kinderen. Later werd hij gedreven om de gevaren van dergelijke genderexperimenten te openbaren en verscheen daarmee in een paar tijdschriften. Zijn bijdrage in het tijdschrift Rolling Stone won zelfs de ‘National Magazine Award for Reporting’. Dit hielp financieel, maar mentaal bleef David aan de afgrond hangen. Toen zijn tweelingbroer zelfmoord pleegde en zijn vrouw een echtscheiding aanvroeg, werd het hem te veel. Op achtendertig jarige leeftijd beroofde hij zichzelf van het leven.
Het verhaal van David Reimer was een nachtmerrie voor het gehele gezin. De psycholoog (of psychopaat?) John Money deed echter altijd voorkomen alsof het gehele experiment ten goede was voor Bruce en het gezin, louter om zijn eigen standpunten te versterken. Laat dit verhaal een voorbeeld zijn van de destructieve kant van het experimenteren met genderidentificatie. David heeft de verwarring over zijn eigen gender op jonge leeftijd meegemaakt en het resultaat spreekt voor zichzelf.
“De ‘vergendering’ van de mens ontneemt ons stilaan op tamelijk verborgen wijze de eigen natuur en voert ons op den duur tot de volledige vervreemding van de mens als man en vrouw.” ~ Antoine Bodar over het boek De seksuele revolutie. Samen met het boek Het vaderloze tijdperk, een absolute aanrader om even gezonde afstand te nemen van de woke cultuur.
Natuurlijk zijn er ook mensen die wel gelukkig worden door af te wijken van hun biologische gender. Voor eenieder is dit een vrije keuze, maar dat neemt niet weg dat de opvattingen van John Money een opmars maken in het straatbeeld. Het gedachtegoed behaalt zelfs de schoolbanken. Op steeds jongere leeftijd wordt verwarring gecreëerd omtrent genderidentificatie. Aparte lesmodules over genderidentificatie worden geïntroduceerd op scholen en studentenfeestjes krijgen thema’s als ‘gender in de blender’. Mannen met jurken en vrouwen met baarden. Vroeger bestond dat alleen in het circus…
Een zeer relevante en belangrijke vraag wordt vaak vergeten; wie verdient er eigenlijk aan dit gedachtegoed? Peperdure operaties, hormoontherapieën en bijbehorende medicatie zijn verdienmodellen van de farmaceutische industrie. De onzekerheid in de samenleving spekt de portemonnee van Big Pharma. U kunt zich dus afvragen wat de ware motieven zijn achter het gendergedachtegoed. Elke transgender wordt immers met dollars in de ogen aangekeken. Gaat het dan nog om het geluk van het individu?
Bronnen:
