0
Items
€0,00
Fransen leggen zich niet neer bij invoering homohuwelijk en gezinsbeleid regering: Een overzicht van de initiatieven
De Franse regering besloot onlangs na massale protesten de parlementaire bespreking van een nieuwe gezinswet uit te stellen, zo gezegd vanwege de volle agenda van het parlement. Franstalige media stellen zich de vraag hoe het komt dat deze wet in Frankrijk, ook na de invoering van het homohuwelijk, op zoveel weerstand stuit, terwijl de tegenstanders in landen als Nederland, België of Spanje niet of nauwelijks meer van zich laten horen.
Ook na de invoering van het homohuwelijk blijft het protest tegen de “aanvallen op het traditionele gezin” aanhouden en ziet men de opkomst van nieuwe groepen die op verschillende manieren verzet aantekenen. Verzet tegen het homohuwelijk gaat door en het debat verbreedt zich de laatste weken naar andere onderwerpen die de positie van het traditionele gezin in gevaar zouden brengen, zoals de invoering van de gender-ideologie in het onderwijs.
Door een gebrek aan overtuigende argumenten hebben de tegenstanders van het homohuwelijk nauwelijks inbreng gehad in het debat in Nederland. Door een defensieve houding hebben ze genoegen genomen met de gewetensclausule, die onlangs ook is afgeschaft. Een kijkje bij de nieuwe ontwikkelingen in Frankrijk kan daarom ook voor de Nederlanders interessant zijn. Men kan deze tegenstanders van de nieuwe ontwikkelingen in Frankrijk onderscheiden in drie groepen: betogers, intellectuelen en lobbyisten. Een overzicht van de verschillende groeperingen door Dato den Boer vanuit Parijs.
Betogers
De grootste beweging die zich keert tegen het homohuwelijk is La Manif pour Tous (LMPT, « de demo voor iedereen »). www.lamanifpourtous.fr
Op 13 januari 2013 organiseerden zij een betoging die volgens de politie 340.000 mensen op de been bracht; één miljoen volgens de organisatoren: een bont gezelschap van conservatieven, liberalen, homo’s en ook politici zoals Simone Veil, de minister die in 1975 abortus legaliseerde.
De demonstratie werd besloten op de Champs de Mars, het park rondom de Eiffeltoren. Betrand Delanoë, de burgemeester van Parijs, zelf geëngageerd homo, stuurde een rekening van 100.000 euro naar de organisatie voor reparatie van het grasveld. Vanwege het grote verschil van de deelnemers volgens politie en organisatoren, dat breed werd uitgemeten in de media, stuurden meer dan 30.000 deelnemers een cheque van tien eurocent naar de burgemeester van Parijs, die verklaarde dat hij voor iedere cheque een kwitantie moet sturen, die alleen aan papier en postzegel meer zou kosten dan tien cent.
Op 24 maart 2013 werd een nieuwe demonstratie gehouden, met 300.000 deelnemers volgens de politie; 1,4 miljoen volgens de organisatoren. De politie krijgt orders om hard in te grijpen. Toen een aantal demonstranten de Champs Elysées wilden opgaan, dat buiten de getraceerde route was, werd er traangas gebruikt en 98 arrestaties verricht. Een aanpak die uiteindelijk zelfs door de Raad van Europa werd veroordeeld. Een golf van verontwaardiging ontstond toen supporters van de voetbalclub PSG op 13 mei 2013 vele vernielingen aanrichtten en slechts 21 arrestaties werden verricht. De politie werd het meten met twee maten verweten.
Op 26 mei 2013 betoogden volgens de politie 150.000 mensen; 1 miljoen volgens de organisatie. Terwijl er onenigheid ontstaat in de organisatie, wordt de sfeer tijdens de demonstratie ook grimmiger; Frigide Barjot, één van de oprichters van LMPT en Xavier Bongibault, homoseksueel die tegen het homohuwelijk maar voor partnerschapsregistratie was, worden uitgejouwd. Tegenstanders van LMPT hopen dat deze onenigheid een einde zal maken aan de demonstraties. De politie treedt onverminderd met harde hand op: er worden 350 arrestaties verricht en shirts met het LMPT-logo worden verboden buiten de demonstraties.
Op 2 februari 2014 werd opnieuw bewezen dat het verzet tegen het homohuwelijk doorgaat : 100.000 demonstranten volgens de politie; 500.000 volgens de organisatie. De regering, die hopeloos uit is op het bedaren van de gemoederen, besloot om de wet op draagmoederschap voor lesbiennes sine die te verzetten. Inmiddels is het concept van LMPT overgenomen door gelijkgezinden in Italië.
L’avenir pour tous
Frigide Barjot, één van de oprichters van LMPT, richtte na de breuk met deze beweging haar eigen beweging op. Zij verklaarde niet meer te willen demonstreren na de invoering van het homohuwelijk, maar maakt zich voortaan sterk om weigerambtenaren te accepteren en vader- en moederschapsregistratie te garanderen. De beweging vindt echter weinig animo.
Le Printemps Français (De Franse Lente) ontstond als een afsplitsing van LMPT. De bedoeling van deze beweging is om complementair naast de LMPT te werk te gaan. Terwijl LMPT als een gecentraliseerde beweging functioneert, is de Printemps Français gedecentraliseerd en wil werken vanuit kleine groepen in de samenleving die, als zuurdesem de boodschap voor het leven en de familie doorgeeft en op lokaal vlak initiatieven ontplooit. Het gebrek aan coördinatie van deze beweging maakt dat veel initiatieven niet of verkeerd worden begrepen en een zeer vertekend beeld geven in de media. De voorzitter Béatrice Bourges ging bijvoorbeeld in hongerstaking “tot het aftreden van François Hollande”. Na acht dagen heeft zij deze actie gestaakt, toen volksvertegenwoordiger Jacques Bompard een motie van wantrouwen tegen president Hollande indiende (uiteraard zonder dat daar gehoor aan werd gegeven).
Pas mon président
David van Hemelryck studeerde aan het vermaarde école polytechnique, een voormalige academie voor de militaire elite die vele wetenschappers en hooggeplaatste politici heeft opgeleid. Tijdens de verkiezingscampagne van François Hollande in 2012 heeft hij de website van de toekomstige president opgezet maar werd al gauw één van zijn meest virulente tegenstanders door anti-Hollande sites op te zetten: “Hollande is niet mijn president” (http://www.pasmonpresident.com/) en “Hollande rot op” (http://hollande-degage.fr/). Vervolgens organiseerde hij de fluitsalvo’s tijdens de jaarlijkse optocht op de Champs Elysées voor de nationale feestdag 14 juli, liet hij een luchtballon op met “Hollande – aftreden!”; en demonstreerde tegen de arrestaties van de demonstranten tegen het homohuwelijk, waardoor hij sinds 24 maart 2013 meer dan twintig keer gearresteerd werd. Bij het bezoek van Hollande aan het Witte Huis liet hij een groot spandoek plaatsen.
Civitas is een traditionalistische Rooms-Katholieke beweging die al snel brak met LMPT, vanwege de pro-homo-standpunten van Frigide Barjot. http://www.civitas-institut.com/
Op 18 november 2012 demonstreerden zij samen met de rechts-radicale studentenvereniging GUD en ontstonden er gevechten naar aanleiding van een “ludieke actie”, zoals de pers het noemde, van de FEMEN, die als ontblote nonnen de betogers met spuitbussen provoceerden.
Op 13 januari 2013 demonstreerden zij op dezelfde dag als LMPT, maar volgden zij een andere route. Alain Escada, de voorzitter van Civitas, riep de Fransen op om de ministers bij al hun openbare optredens te honen, waar zijn volgelingen, maar tevens anderen, uitgebreid gehoor aan hebben gegeven.
Rechtsradicale groeperingen zoals het Bloc Identitaire en Jeunesses Nationalistes van Alexandre Gabriac waren aanwezig bij de eerste demonstraties van LMPT en worden verantwoordelijk gehouden voor de opstootjes die ontstonden. Op 26 januari 2014 organiseerde het collectief “Jour de colère” http://www.jourdecolere.com/ een demonstratie die het aftreden van president Hollande eiste. Onder de betogers vondt men zowel Civitas, als de eerdergenoemde rechtsradicale groeperingen, de beweging van David van Hemelryck maar tevens aanhangers van de omstreden humorist Dieudonné. De betoging, die volgens de politie 17.000 deelnemers telde, volgens de organisatoren meer dan 100.000 liep uit op enkele opstootjes en 250 arrestaties.
Life Parade probeert sinds 2005 vanuit LGBT-ideeën een pro-life beweging op te starten: Life Parade, een pro-life optocht waarin met wagens en feestelijke muziek “duurzame liefde” wordt gepropageerd; een podium met modeshow (Turris Eburnea, Italië) en waarin mensen hun “coming out” doen van hun pro-life standpunten. De organisatie organiseert sinds 2008 geen parades meer maar doet mee aan de verschillende verzetsinitiatieven voor de bescherming van het gezin.
Antigones http://antigones.fr/
Een beweging van jonge vrouwen die reageert tegen de provocaties van de feministische FEMEN. Hun eerste actie was om brood en zout aan de ambassades van Rusland, Tunesië en Oekraïne te brengen, in verband met de rechtszaken rondom Pussy Riot en FEMEN.
De mannelijke, antifeministische variant op FEMEN, die hoofdzakelijk sit-ins en ordeverstorende acties organiseren. Terwijl zij meesurfen op de ideeën die door de meeste tegenstanders van het homohuwelijk worden verdedigd, staan zij alleen in hun methodes en worden hun acties door niemand gewaardeerd of verdedigd.
Intellectuelen
Les Veilleurs http://www.les-veilleurs.eu/
Een mars van Les Veilleurs
Deze beweging ontstond als reactie op het politiegeweld van de demonstratie van 26 maart. Geïnspireerd door de geweldloosheid van Gandhi leveren de Veilleurs een getuigenis door bij kaarslicht klassieke literaire, filosofische en politieke teksten te lezen.
Net als de Printemps Français gaat deze beweging uit van persoonlijke initiatieven en heeft als zodanig geen officiële leer, filosofie of religie. De demonstranten nemen op persoonlijke titel deel aan de demonstraties en brengen hun getuigenis door het lezen van teksten die hen vanuit hun eigen cultuur, achtergrond, religie of levensbeschouwing inspireren. Men hoort op de demonstraties daarom ook teksten van auteurs van allerlei pluimage: de socialistische Jean Jaurès, de conservatieve Bernanos, de communistische Gramsci.
Eén van de oprichters verwoorde zijn persoonlijke beweegreden met de woorden van het Rooms-Katholieke geschrift Gaudium et spes, waarin staat dat de Kerk zich bedient van de hulpmiddelen van verschillende culturen. Uitgaande van de cultuur waarin zij zich bevinden, hebben de christenen de roeping om deze open te stellen voor de genade in de thomistische zin van het woord: de genade vervolmaakt de natuur. De politieke roeping van de christenen is om de cultuur open te stellen voor het heil van het volk en de burgers. De bewering van de minister Christiane Taubira dat het homohuwelijk een ommekeer in de beschaving inhoudt is daarom een vergissing. De verandering die plaatsvindt met de invoering van het homohuwelijk is in de geest van de tijd en geeft geen meerwaarde aan de cultuur.
Op 15 april werd een demonstratie met 5000 deelnemers op de Esplanade des Invalides met harde hand uitéén geslagen, dit leidde tot kamervragen.
Les alternatives catholiques http://lesalternativescatholiques.fr/
Les Alternatives Catholiques is een denktank die vanuit de Sociale Leer van de Rooms-Katholieke Kerk over politieke kwesties nadenkt. Achter de schermen geniet dit intellectueel verzet veel steun van gevestigde intellectuelen zoals Thierry Rambaud, docent aan het vermaarde Ecole Nationale d’Administration, die met zijn kennis en contacten het intellectuele werk bevordert.
Lobbyisten
Les poissons roses (de roze vissen)
Deze beweging maakt deel uit van de regerende Socialistische Partij. De oprichter, Philippe de Roux, zocht aanvankelijk zijn heil in het centrum-rechtse UMP, totdat hij besefte dat de overheersende mentaliteit in de rechtse partijen fatalistisch is. “De creativiteit van het politieke gedachtengoed vindt men in de linkse politiek”, vond hij. Hij sloot zich aan bij de Socialistische Partij en richte als 36-jarige de Poissons Roses op. De doelstelling van deze beweging is om sociale rechtvaardigheid te promoten, aan de hand van een economie die het materialisme weet te overstijgen door voorstellen te doen op sociaal-ethisch vlak die de waardigheid van de mens kunnen garanderen. Uitgaande van de solidariteit tussen de mensen wensen zij binnen de Socialistische Partij een debat voeren om de mens als persoon, en niet als individu, de plaats te geven die hem toekomt. Vanuit deze personalistische gedachte neemt de beweging stelling tegen het homohuwelijk en de maatregelen die het traditionele gezin in gevaar brengen.
CitizenGo http://www.citizengo.org/fr
Sinds mensenheugenis worden petities aangewend om druk uit te oefenen op politieke beslissingen. Sinds de opkomst van het internet is het gemak voor het organiseren van petities toegenomen en biedt dat de mogelijkheid om, aan de hand van de e-mails van de ondertekenaars, gegevensbestanden op te bouwen die waardevol zijn voor nieuwe initiatieven. CitizenGo organiseert pro-life petities in heel Europa aan de hand van hun zeventalige website, waar iedereen een petitie kan beginnen.
Journée de Retrait de l’Ecole (Een dag niet naar school) http://jre2014.fr/
Farida Belghoul, filmmaker en auteur, was een icoon van het anti-racisme van de jaren ’80. Zij was zeer actief in de demonstraties tegen racisme totdat zij besefte dat deze beweging door de Socialistische Partij werd geïnstrumentaliseerd. Sinds 2013 werd zij actief in de beweging van de omstreden essayist en filmmaker Alain Soral, die als extreem-rechts wordt afgeschilderd in de media. Zij verklaart zich radicaal tegenstander van het gender-onderwijs op school en roept aan de hand van haar beweging JRE op tot een boycot waaraan met name moslims breed gehoor gaven. Een honderdtal scholen, in het bijzonder in immigrantenwijken hadden soms te maken met 30% van de leerlingen die thuisbleven.
Sens Commun http://senscommun.fr/
Intern aan de centrum-rechtse partij UMP ontstond in 2013 de beweging Sens Commun, die de traditionele waarden wil laten meewegen in het programma van de UMP-volksvertregenwoordigers. De eerste bijeenkomsten genoten een succes dat boven verwachting was.
Collectif pour le Bien Commun
Op 14 juli 2013 presenteerde François Hollande de nieuwe postzegel. Traditiegetrouw prijkt op deze zegel “Marianne”, de allegorische figuur van Frankrijk, waar onder andere Brigitte Bardot model voor heeft gestaan. De illustrator van de nieuwe postzegel verklaarde bij de onthulling dat zijn model voor Marianne Inna Shevchenko was, aanvoerder van de radicaal-feministische beweging FEMEN. Inna Shevchenko reageerde enthousiast dat alle “homofoben, extremisten en fascisten voortaan haar reet moeten likken”. Op 5 februari 2014 verscheen een verklaring in de krant Le Figaro, waarin Julie Graziani, voorzitter van een onbekende beweging “Ensemble pour le Bien Commun” François Hollande vroeg om de nieuwe postzegel af te schaffen. Terwijl François Hollande hier niet op reageerde, liet de reactie van FEMEN niet op zich wachten. FEMEN acht zich bedrogen door president Hollande die zich twee jaar na zijn verkiezing plooit naar de katholieken en fascisten en integristen vrij laat demonstreren.
Prières pour politiciens http://www.prierpourlespolitiques.com/
Het aartsbisdom van Parijs heeft een aalmoezenier die speciaal is aangesteld voor de volksvertregenwoordigers. Eén van de diensten die zij verlenen is voorbede. In een tijd van politieke onrust blijkt de kracht en het nut van het gebed. Eén van de medewerkers vertelde onlangs over de indrukwekkende getuigenissen van volksvertegenwoordigers die zich gedragen voelden door het gebed: “Uw gebed heeft mij geholpen om mijn overtuiging ook in de politiek te kunnen verwoorden”.