De Eurobrand woekert voort

door | 17 december 2011

De Euro-flat staat in brand. De eerste verdieping, waar de Grieken wonen, brandt volop. De grote vraag is of sprake is van een uitslaande brand. De verdiepingen net daarboven met Spanjaarden, Portugezen en Italianen smeulen. Rook komt er uit de Franse etage. Er is aan het gebeuren waar de SGP-fractie destijds al bang voor was. Niet voor niets stemden we destijds tegen de Grieken in de euro en zelfs tegen het tot stand komen van de euro. De gewoontes en gebruikenvan de flatbewoners zijn zo divers dat we al in 1992 tot de conclusie kwamen dat de kans groot was dat dit mis moest gaan. En helaas hebben we gelijk gekregen.

We zouden nu natuurlijk ons gelijk kunnen gaan koesteren, maar dat is te makkelijk. Of we het nu leuk vinden of niet, we zitten nu eenmaal in die flat en de brand moet geblust worden. Althans, wat de SGP betreft. Er zijn ook partijen die hard roepen dat er geen druppel water naar de benedenburen mag gaan of partijen die er zomaar even een verdieping tussen uit willen slopen. Maar de SGP kiest voor oplossingen die effectief zijn en onze burgers zo weinig mogelijk kosten. Dat is moeilijk, dat is inschatten op basis van de kennis van nu, maar dat is wel de uitdaging.

Dat is ook in het belang van Oost-Europese landen die niet in de euro zitten. En laten ze daar voorlopig maar blij mee zijn. Maar ondertussen betalen zij ook mee aan de rekening. De exportkansen nemen af, de financiën staan ook daar onder druk en financiering van banken gaat maar moeizaam. Ook in deze landen hebben de grote banken veel acquisities gedaan. En nu ze moeten bezuinigen plukken de Oost-Europeanen daar ook de wrange vruchten van.


Europa verdeeld
Ondertussen is Europa, zoals vanouds, verdeeld. In goede tijden is dat niet zo heel erg. Maar als er sprake is van een crisis, dan is les één dat een goede coördinatie essentieel is. Maar terwijl de brand verder om zich heen grijpt, discussieert Europa nog welke brandweerkorpsen ingeschakeld moeten worden en of we moeten opschalen. En als er dan eindelijk afspraken zijn, blijken de aanrijtijden gigantisch. Terwijl sprake zou moeten zijn van daadkracht en snelle actie, volgt de ene Eurotop de andere op, zonder dat er echte oplossingen komen.

Nog verontrustender is het dat de Nederlandse inzet om niet alleen de huidige brand te blussen, maar ook toekomstige branden te voorkomen, onvoldoende serieus genomen worden. Althans, dat is niet uitgesloten. De SGP-fractie is alleen bereid landen in problemen te helpen als we daarmee voorkomen dat we opnieuw in de problemen komen. Als de brand in de Euro-flat veroorzaakt wordt door een slecht fundament waardoor gaspijpen zijn gaan lekken, dan moet dat fundament eerst gerepareerd worden. Anders zitten we zo weer in de problemen. En het fundament is slecht. Juist daarom waren we destijds tegen de euro.

Groei
Eigenlijk wist men dat ook wel. Maar men geloofde uit de problemen te kunnen groeien. Groei, groei en nog eens groei. Gezamenlijk zouden we er sterker voorstaan. En die geweldige Europese agenda zou tot een nummer 1 positie in de wereld leiden. En nu staat ook deze toren van Babel te schudden op haar grondvesten. Leren we nooit van de geschiedenis? Gaan we nimmer inzien dat als de mens te hoog van de toren gaat blazen, hij daar de prijs voor moet betalen? Het zou te hopen zijn dat deze crisis ons terugbrengt tot wie we zijn. Kleine mensen, die afhankelijk zijn van een almachtige en alwijze God.

Wat ook nodig is, is dat landen eindelijk de urgentievan de problemen gaan inzien. Ze zullen zelf orde op zaken moeten stellen. Meer bezuinigen, meer hervormen en harder werken aan hun concurrentiepositie. Dat is het signaal dat financiële markten afgeven. Ze hebben onvoldoende vertrouwen in de terugverdiencapaciteit van landen en zijn van mening dat landen er financieel elke keer een potje van maken. En gelijk hebben ze. Orde op zaken stellen is hard nodig. Dit geldt wat de SGP-fractie betreft niet alleen voor landen als Griekenland, maar zeker ook voor Italië en Frankrijk. Juist omdat zij de boel niet op orde hebben, heeft de brand kans om zich heen te slaan. Italië wordt hierop aangesproken, maar waarom Frankrijk elke keer niet of onvoldoende?

Sancties
Nu is de kans om te regelen dat landen die zich in de toekomst niet aan de spelregels houden bestraft worden. Ze zouden een boete moeten krijgen als ze zich niet aan de afspraken houden. En als dat door blijft gaan zouden ze, net als gemeenten in Nederland die financieel hun boekje te buiten gaan, onder curatele gesteld moeten worden. Met ontneming van stemrecht en uit de euro gezet worden als uiteindelijke straf als men zich niet aan de afspraken blijft houden. Als Europese landen niet bereid zijn om dit te accepteren als ultieme consequentie, helpt het nu blussen van de brandniet.

De SGP-fractie wil zo weinig mogelijk euro’s besteden aan de problemen van andere Europese landen. We hebben zelf problemen genoeg om onze zelf verdiende euro’s aan te besteden. Tegelijkertijd is het in ons eigen belang anderen te helpen als dat echt niet anders kan. Maar dan moet men wel bereid zijn nu en op lange termijn orde op zaken te stellen. De SGP-fractie vraagt van de regering haar rug recht te houden. Het is nu geen tijd voor slappe Euro-compromissen, maar voor stevig doorpakken. Dit behoort helaas niet tot de standaard Europese vocabulaire. Dat heeft de laatste top ook weer bewezen. Wel weer een klein stapje in de goede richting, maar waarom nu niet eindelijk de problemen echt aanpakken? De kwaal hebben we helaas niet voorkomen, maar laten we nu eindelijk hem eens genezen!