Effectieve ontwikkeling van Latijns-Amerika vraagt om sterkere parlementen

Wat de huidige internationale economische crisis duidelijk maakt is dat wanneer de markt het af laat weten, de politiek een taak heeft. Verouderde denkpatronen moeten worden doorbroken. De politiek moet een grotere rol gaan spelen. De economische crisis vraagt om politieke oplossingen. Meer dan ooit zijn sterke instituties de sleutel tot economische vooruitgang, zoals de Interamerican Development Bank (IDB) in 2002 al concludeerde: La politica importa. De politiek doet er wel degelijk toe. En parlementen doen er ook toe!

Politieke oplossingen zoeken en sociaal-economische ontwikkeling bevorderen, zowel in Latijns-Amerika als in Europa, daar is het om begonnen. In deze zoektocht kunnen parlementen niet worden genegeerd. Uiteindelijk zijn het toch de parlementen die de beslissingen nemen, de wetten maken, en die de directe taak hebben het volk te vertegenwoordigen. De landen van Latijns-Amerika en de Caraïben, met uitzondering van Cuba, hebben in totaal 4095 parlementariërs. Al deze parlementariërs hebben wel degelijk een rol te spelen in armoedebestrijding en in de sociaal-economische ontwikkeling. Deze rol spelen Latijns-Amerikaanse parlementen helaas nog onvoldoende. En de eerlijkheid gebied te zeggen dat dit voor veel Europese parlementen ook het geval is.

Veel te lang hebben zowel academici als ontwikkelingsorganisaties parlementen in Latijns-Amerika links laten liggen. Het was het continent van oppermachtige presidenten en krachteloze parlementen. Wanneer sociale onlusten en de “democratie van de straat” de politieke agenda bepalen, worden parlementen en volksvertegenwoordigers ondermijnd. In het democratiseringsproces van de regio, zou de versterking van de capaciteit, kwaliteit en effectiviteit van parlementen prioriteit moeten hebben. Niet door eindeloze institutionele hervormingsprocessen, maar door het versterken van de parlementen.

Door te focussen op specifieke en technische aspecten, in het bijzonder de nadruk op begrotingsprocessen, planning, accountability en sociaal-economische ontwikkeling, kunnen parlementen een grotere rol spelen in de bevordering van meer coherentie en duurzaamheid in ontwikkelingsprogramma’s.

Latijns-Amerika kan veel leren van Europa, maar Europa kan ook veel leren van Latijns-Amerika. Europa staat voor veel soortgelijke uitdagingen als Latijns-Amerika. Daarbij hebben Europese parlementariërs een onvolledig beeld van de specifieke behoeftes van Latijns-Amerikaanse landen waar, onterecht, steeds minder ontwikkelingsgeld naar toe gaat.

In het kader van de huidige economische crisis is het vergroten van de effectiviteit van ontwikkelingssamenwerking een noodzaak. Omdat het budget voor ontwikkelingssamenwerking gebaseerd is op een percentage van het BNP is er minder geld beschikbaar. De conclusie is: meer doen, met minder geld. Het weinige geld dat beschikbaar is beter en vooral effectiever besteden. Doelgerichter. Met leiderschap en visie. En hierin kunnen parlementen een grote rol spelen.