Terwijl voor de Beierse premier Markus Söder (CSU) alles van een leien dakje gaat, als hij het conservatieve profiel van zijn partij wat probeert op te poetsen, raakt zijn partijgenoot Horst Seehofer in het nauw.
Voor Söder verloopt alles volgens plan: Zijn officiële besluit kruizen op te hangen in Beierse overheidsgebouwen als uitdrukking van de culturele identiteit van Beieren en Duitsland, heeft precies tot de reacties geleid waarop de Beierse premier had gehoopt. Van het ‘midden’ tot uiterst links was er in de Duitse politiek en media veel misbaar, waardoor de CSU conservatiever voorkomt.
Dat was precies wat Söder wilde bereiken om voor de verkiezingen voor de Beierse landdag van 14 oktober kiezers terug te lokken van de AfD. Dat aan de multiculturele samenleving verslingerde kerkvorsten en aanhangers van rood en groen of naar links lonkende CDU-politici van de kook zijn, kan hem daarbij weinig schelen.
Een vergelijkbaar effect hoopte waarschijnlijk ook Söders partijgenoot in Berlijn, de federale minister van Binnenlandse Zaken Horst Seehofer, te bereiken, toen hij pochend op een coalitiebesluit tot de vorming van ‘ankercentra’ opriep, waar asielzoekers zouden moeten blijven tot de afronding van hun asielprocedure. Veel Duitsers ergeren zich er immers aan dat afgewezen asielaanvragers simpelweg van de radar van de autoriteiten verdwijnen en voor hun uitzetting onvindbaar blijken.
Seehofers plannetje loopt echter niet zo glad als Söders kruizenactie. De bewaking van de zogenoemde ankercentra zou de federale politie voor haar rekening moeten nemen. De voor de federale politie verantwoordelijke vice-voorzitter van de politiekvakbond (GdP), Jörg Radek, wijst dat echter van de hand: Daarvoor zijn zijn collega’s niet verantwoordelijk en bovendien beschikken ze niet over de nodige capaciteit.
Bovenal legt Radek echter de vinger op de zere plek: Sinds 2015 geldt een richtlijn van de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken Thomas de Maizière (CDU), die stelt dat de federale politie asielzoekers zelfs niet aan de grens mag afwijzen wanneer hun asielaanvraag overduidelijk ongegrond is – als ze bijvoorbeeld uit een veilig land als Oostenrijk binnen komen, waar ze vanzelfsprekend niet voor vervolging te vrezen hebben. Radek roept ertoe op dat de federale politie eindelijk weer zijn grenzen bewakende werk mag doen, dan zouden er ook geen ‘ankercentra’ nodig zijn. Voor een minister die zijn conservatieve profiel wat op wil poetsen is een dergelijk verzoek vanuit de politie, om iets dat eigenlijk vanzelfsprekend is weer te mogen doen, meer dan pijnlijk. Blokkeert bondskanselier Merkel het terugnemen van de richtlijn uit 2015? Dan moet Seehofer op de blaren zitten.
Ook op een ander terrein valt Merkel Seehofer in de rug aan, ze heeft haar adviseur in het Kanzleramt, Eva Christiansen,ineens voor digitaal beleid verantwoordelijk gemaakt. Een belediging van CSU-staatssecretaris Dorothee Bär, die eigenlijk voor dit beleidsterrein verantwoordelijk zou zijn. Indirect is het echter ook een aanval op CSU-leider Seehofer. Waarom doet CDU-leider Merkel dat? Het lijkt wel of ze de met haar profiel worstelende CSU al afgeschreven heeft en heimelijk op een coalitie met SPD en Groenen mikt.