De waarheid over de benoeming van Brett Kavanaugh

Normaal ben ik niet zo politiek uitgesproken, maar toch, voor deze ene keer: de Nederlandse D66-leider Alexander Pechtold eruit, Brett Kavanaugh erin – wat was gisteren een mooie dag!

De benoeming van Kavanaugh tot rechter aan het Amerikaanse Hooggerechtshof is belangrijk om meerdere redenen. Om de eenzijdig geïnformeerde verslaggeving van de mainstream media bloot te leggen, maar ook omdat anders elke man met #MeToo-beschuldigingen kan worden kapotgemaakt.

Tot in den treuren noemden die media Kavanaugh een “conservatieve rechter”. In werkelijkheid verdedigt hij slechts de Amerikaanse grondwet – die grondwet is nu eenmaal onverenigbaar met veel linkse projecten, omdat deze haaks staat op het collectivisme van een ‘maakbare samenleving’. De grondgedachte is namelijk dat individuen zichzelf dienen te verheffen.

‘Omstreden’

De mainstream media – neem nu dit stuk op nu.nl – geven een vertekend beeld van zijn benoeming tot het Hooggerechtshof. De frase “de omstreden rechter Brett Kavanaugh” wordt onophoudelijk herhaald. Dit komt doordat deze kwestie pas sinds kort het Europese nieuws haalt. Deze frase is de wereld op zijn kop, want tot twee weken terug stond hij bekend als een rustige man zonder issues. Hooguit het feit dat hij ooit voor de Republikeinse president Bush jr. had gewerkt en dat de Republikeinse president Trump zijn kandidatuur ondersteunt, waren voor sommigen problemen.

Het was dus een conflict van politieke aard dat controversieel was: het leven van de rechter werd tot voor kort gezien als kleurloos en volstrekt onomstreden. Mainstream media nemen nieuwsberichten over van media in de Anglosfeer met een overduidelijke linkse bias, zonder zélf achtergrondonderzoek te doen. Daarnaast bewijst deze kwestie dat de #MeToo-beweging zich nu heeft ontpopt tot het gevaar dat er altijd al in besloten lag: een politiek wapen in handen van links.

Zoals gezegd had Kavanaugh in al die tijd geen problemen rond zijn praktijk als rechter. Iedereen was tevreden over hem – hij is een keurige huisvader die zes keer werd doorgelicht door de FBI, zoals toen hij op het Witte Huis werkte voor Bush. Nooit is er iets gevonden en ook van drankproblemen is niets bekend.

Midterm-verkiezingen

Nu vlak voor de midterm-verkiezingen worden er plots verhalen over aanranding opgerakeld uit een verleden van dertig jaar terug, dat de geïdentificeerde omstanders tegenspreken. Op basis van een document dat ook nog eens op dubieuze wijze is gelekt naar de pers (aanwijzingen zijn gericht op de Democratische politica Dianne Feinstein). Bovendien is de dame die de klacht indient een overtuigde tegenstander van Trump. Tevens is er in de benoeming meer dan zes keer zoveel documentatie verzameld als voor enige andere kandidaat voor het Hooggerechtshof ooit. Alles werd uit de kast gehaald om Trumps nominatie te saboteren, zoals ook tevoren door een invloedrijke Democraat werd beloofd.

Eerst zeiden de Democraten bijvoorbeeld dat Kavanaugh onvoldoende emotionele betrokkenheid toonde – toen hij dan eindelijk emotie toonde omdat zijn gezin doodsbedreigingen ontving, beweerden diezelfde Democraten dat zijn ‘temperament’ problematisch zou zijn. Terwijl daar in al die tijden dat hij rechter was, nooit iets over is gezegd.

Smaadcampagne

De Republikeinen hebben hun eigen gedachten over Trump. Maar Kavanaugh is een keurige huisvader en staat model voor de vaderlandslievende Amerikaan. Door deze linkse smaadcampagne zijn de Republikeinen sterker dan ooit verenigd. Daar komt bij dat als Kavanaugh voorheen een milde rechter was met gematigde Republikeinse sympathieën, hij door deze smaadcampagne waarschijnlijk veel kritischer is geworden op links. De Democraten hebben hun eigen glazen ingegooid.

De benoeming van Kavanaugh heb ik gevolgd nog voordat de seksuele beschuldigingen wereldkundig werden. De Democraten putten zich uit om Kavanaugh kapot te maken: het was duidelijk dat er tot in het ridicule werd gezocht naar bezwaren tegen zijn kandidatuur. Zo werd er een e-mail opgegraven die volgens de Democraten “het absolute einde zou betekenen” van Kavanaugh. Deze e-mail zou “bewijzen” dat hij het Hooggerechtshof had proberen te beïnvloeden. In werkelijkheid ging het om een oude e-mail aan president Bush jr. over een nominatie waarbij Kavanaugh als één van velen in de CC werd gezet.

De Democraat Patrick Leahy probeerde Kavanaugh tevergeefs te verbinden aan een e-mail van tien jaar terug die volgens hem zou zijn “gestolen” uit zijn kantoor. Kamala Harris trachtte Kavanaugh te verleiden tot politieke uitspraken over minderheden. Ze wilde hem politiek getinte meningen laten geven over gerechtelijke uitspraken van eeuwen terug – Kavanaugh trapte daar niet in. Cory Booker zwaaide met “geheime documenten” die Kavanaugh zouden ontmaskeren en riep daarbij: “I am Spartacus!” In werkelijkheid waren deze documenten al openbaar.

#MeToo

Dit alles mislukte totaal en de Democraten zetten zich voor het oog van de natie voor schut: deze ondervragingssessies werden immers door miljoenen kiezers op YouTube gevolgd. Om dit gezichtsverlies uit te wissen moest er een geheim wapen worden ingezet – het paardenmiddel van de seksuele beschuldigingen. Hiermee hebben de Democraten het politieke systeem van de VS definitief ontwricht. Deze gang van zaken betekent namelijk dat het benoemen van rechters voor het Hooggerechtshof ook in de toekomst een gepolitiseerd proces zal zijn en geen kwestie van merites of competentie. Zelfs een onomstreden kandidaat wordt omstreden gemaakt voor politiek gewin.

Als het was gelukt om de benoeming van Brett Kavanaugh te doen ontsporen, dan zou feitelijk iedere man voortaan vogelvrij zijn. Want dit is een rechter met een smetteloze staat van dienst en een voorbeeldburger – laat staan hoe een doorsnee man zal worden gesloopt. Linkse Gramscianen zullen de #MeToo-beweging graag gebruiken om de kandidatuur van iedere brave blanke man te torpederen, net zolang totdat de betreffende functie naar iemand van een ‘minderheid’ gaat. Het proces rond Kavanaugh bewijst de noodzaak van een Nieuwe Zuil, die als een blok achter haar mannen staat en zich niet door linkse activisten van de wijs laat brengen.