0
Items
€0,00
De Staatsveiligheid en het Gele Gevaar
Ooit, begin jaren ’80 was China een zogenaamde vriend van België en was er officieel voor onze staatsveiligheid niets met dat land aan de hand. Voor China te kritische artikelen zag men zelfs niet graag verschijnen. Onze bedrijven maakten er immers pillen en telefooncentrales en dus moest men hen koesteren, liefhebben. En, belangrijker, China en de VS vormden op dat ogenblik een alliantie tegen de Sovjet-Unie. Al een hele tijd is dit veranderd en laat onze Staatsveiligheid de ene waarschuwing na de andere over dat land op ons los.
De zaak van elektriciteitsdistributeur Eandis was er een voorbeeld van. Dat Chinezen er in gingen investeren was gevaarlijk, want zij zouden wel eens te weten kunnen komen hoe onze elektriciteitsvoorziening er uitziet. Een pak onzin, maar onze politici bogen als angsthazen voor die onheilsboodschap.
Chinese cultuur is staatsgevaarlijk
Recent was Vlaams Belanger Filip Dewinter aan de beurt om vanuit de Staatsveiligheid een ton modder over zich heen te krijgen want de man hielp een Chinese culturele vereniging hun weg in België vinden. Gevaarlijk, stelden onze spionnen want ze wilden zo goodwill creëren in ons land. Chinezen die hier goodwill willen zoeken! Sidder en beef Belg want daar is het Gele Gevaar. Met Dewinter als het gele mannetje van president Xi Jinping.
Vraag is wat voor ons land op veiligheidsgebied het gevaarlijkst is natuurlijk. Sinds de onthullingen van Edward Snowden weten we dat de Amerikaanse spionagedienst NSA samen met het Britse GCHQ alle communicatie afluisteren wereldwijd. En dus ook die van onze koning, premier, de chef van de federale politie en die van beenhouwer Jean-Paul om de hoek.
Voor onze Staatsveiligheid is China een gevaarlijk land dat wij best zoveel mogelijk mijden. Dit terwijl het veruit de grootste economische kracht ter wereld is die ook massaal in ons land investeert. Speelt de Staatsveiligheid het spel van de VS?
Recent bleek dat ze zelfs de ongetwijfeld geheime communicatie van de Saoedische kroonprins Mohammad bin Salman nauwgezet volgen. En dat is toch een voor Washington wel veel belangrijkere ‘bondgenoot’ dan onze Charles Michel of zijn Nederlandse collega Mark Rutte.
De vriend van de NSA
Toen het in september 2013 uitlekte dat die NSA/GCHQ ook op grote schaal bij de communicatiesystemen van Proximus hadden ingebroken verscheen er in het maandblad MO gelijktijdig een gesprek met Eddy Testelmans, toen de chef van onze militaire veiligheidsdienst, die pochte met zijn goede en open en bloot relatie met de Amerikaanse generaal Keith Alexander, toen de baas van de NSA, het Nationaal Veiligheidsagentschap.
Maar daarvoor hoor je onze veiligheidsdiensten zeker nooit waarschuwen. Die mogen de telefoons van onze premier Charles Michel dus afluisteren? Bovendien weet zowat iedereen die wat thuis is in de internationale politiek dat de VS al heel veel jaren een economische oorlog voeren tegen de EU. De gigantische speculatie tegen de euro van een paar jaar terug gebeurde toch vanuit Wall Street?
‘Invloed verwerven’
En op een ogenblik dat China en haar ondernemingen op grote schaal in het buitenland investeren – Het land zit men een enorme berg geld die men nu eenmaal ergens rendabel moet beleggen – begint de Staatsveiligheid onrust te zaaien en ons angst aan te jagen want ‘China zoekt hier invloed te verwerven’. Wow, wat een gevaarlijk plan. China wil hier invloed krijgen. Om bang van te worden?
Prietpraat natuurlijk. Recent stuurde ons land een grote handelsdelegatie naar Marokko. Waarom? Om er invloed te verwerven om zo beter handel te kunnen drijven en de samenwerking op andere vlakken te verbeteren. Een erg goede zaak al zou men de export van hasj moeten op tafel leggen want Marokko is de veruit grootste exporteur ervan. Maar daarover horen we niets natuurlijk. Ook niet toen Bart De Wever er recent rondjes liep.
Spionnen
En dat er onder die tienduizenden Chinezen die hier rondlopen spionnen zitten zal wel. Waarom zou men daarover speciaal alarm moeten slaan? Er zijn hier vele honderden ‘geheime agenten’ onder allerlei vermommingen. Brussel heeft van veel landen tot drie verschillende ambassades (het koninkrijk, NAVO en de EU) en daar zitten pakken spionnen tussen hoor.
Als we het verhaal van onze Staatsveiligheid en ook van professor Internationale Relaties Jonathan Holslag moeten geloven dan is ook de aankoop van Volvo door de Chinese automaker Geely uiterst verdacht en zelfs een gevaar voor onze veiligheid.
Trouwens ambassades dienen toch om via allerlei soms erg discrete contacten zoveel mogelijk informatie over het gastland te verkrijgen. Spionage dus! Zo zijn er bovendien de aan de ambassades verbonden militaire attachés die bijna in de regel werken voor de militaire inlichtingendiensten van hun land. Ook België doet dat trouwens. Niets speciaals, het is dagelijkse kost.
Scharnierpunt in de geschiedenis
Maar qua geopolitiek zitten België en de EU zoals heel de wereld op een scharnierpunt. De oude gevestigde orde is kapot en wat er voor in de plaats gaat komen weten we niet. Er zijn in wezen drie grote economische blokken met de EU op nummer twee, de VS en China de grootste. Met daarnaast spelers als India en Rusland. Waarbij de VS tegen iedereen op dit ogenblik een felle economische oorlog voert om hen zo op de knieën te dwingen. America First!
De VS wil China’s groei kapot maken en hen zo veel als mogelijk isoleren. Het gevolg is een enorm pak aan propaganda vol leugens, verdraaiingen en halve waarheden over China in onze media. De kranten staan er vol van met verhalen komende vanuit de VS om zo het Europese wereldbeeld te kneden richting daar waar Washington het wil. Met China als het rijk des duivels, naast dan Rusland uiteraard.
Maar België en de EU hebben niet de minste reden om dit spel mee te spelen. Integendeel, wij hebben er alle belang bij om met zoveel mogelijk landen op goede voet te staan. Zelfs al doen zij dingen die ons niet aanstaan, zoals het strafbaar stellen van homofilie. De wereld behoeft vrede en stabiliteit zodat de economie verder op volle kracht kan groeien en we – niet gestoord door ruzies – het klimaatprobleem kunnen aanpakken.
Op een ogenblik dat de Chinese internetverkoper Alibaba op termijn in de sociaal-economisch nog steeds noodlijdende Luikse regio mogelijkerwijs duizenden banen gaat realiseren komen de heren en dames van onze Staatsveiligheid ons waarschuwen voor Chinese beïnvloeding. Dat is om zowel te vloeken, te lachen als te schreien.
Behoefte aan stabiliteit
Uiteraard moeten wij binnen de EU ons eigen beleid voeren en niet de naïeveling uithangen. En het beschermen van ‘s lands economische en strategische vitale onderdelen is zeer belangrijk. Ook China doet dat trouwens. Terecht.
Inderdaad, de Chinese invasie is begonnen. Hier taxi’s van BYD in Brussel. Recent verkocht het ook bussen voor de luchthaven van Zaventem. Als dat geen bewijs is voor de heel kwade bedoeling van China. Toch als we onze vrienden van de Staatsveiligheid moeten geloven.
Maar als we zien dat een Chinees bedrijf hier in de regio Charleroi elektrische auto’s gaat maken, als we zien dat het Chinese Geely toen het autobouwer Volvo overnam tot heden een goede investeerder bleek – kijk eens naar GM met Opel en Ford met Genk – dan is het bestaan van het Gele Gevaar in essentie een pure fantasie. Een uitvinding van de PR-bureaus van Uncle Sam.
Wiens belang?
Men kan zich trouwens hier de vraag stellen wiens belang onze Staatsveiligheid met dit soort verhalen over het ‘Gele Gevaar’ dient? Dat van de VS die China wil isoleren of dat van een land dat elke investeerder en handelspartner dient welkom te heten. Dit lijkt eerder op het dienen van Washington dan op het helpen van ons land.
België en de EU behoeven stabiliteit en geen geruzie, zeker niet als dat dan nog in het voordeel is van een andere ons in wezen vijandige mogendheid. Het waren toch geen Chinese speculanten die enkele jaren geleden hoopten de euro en zo de EU kapot te maken?
Hier Wang Chuangfu, de erg discrete grote baas en stichter van BYD in Londen bij de inauguratie van twee door elektrische bussen van BYD bediende buslijnen. In Londen rijden er nu al tientallen elektrische bussen van BYD rond. Zij vertrekken om 6 uur en komen rond 11 terug binnen zonder tussendoor te moeten geladen worden. Hier weigert de Vlaamse busmaatschappij De Lijn en Ben Weyts (N-VA), minister voor Verkeer om elektrische bussen te bestellen. Zou busmaker Van Hool die technologie nog niet onder de knieën hebben? Het lijkt er op.
En als we problemen hebben met de Chinese economische opmars dan is dat ook deels de fout van de EU. Al jaren investeren de Chinese overheid en lokale private bedrijven er in de productie van batterijen en elektrische voertuigen. Het zijn Japan, Zuid-Korea en vooral China die elektrische batterijen maken. Arm Europa.
Elektrische auto’s
Een privaat beursgenoteerd bedrijf als BYD (Build Your Dreams) uit het Chinese Shenzhen produceert met haar eigen batterijen massaal elektrische wagens en ook in Amiens en Hongarije bussen en is zeer rendabel en beursgenoteerd. Het is bovendien groter dan Tesla van die blaaskaak Elon Musk.
Het Chinese parlement stemde zelfs wetten die de autobedrijven verplichten een procentueel elk jaar stijgend aantal elektrische wagens te maken. En men zet er nu verplicht een algemeen recyclagesysteem op voor die batterijen.
En wat doet Europa? Er zijn eindelijk ‘plannen’ want de Duitse autonijverheid zweerde tot vorig jaar bij de… diesel. Daar zit het gele gevaar, zijnde bij de domme beslissingen van de Europese beleidsmensen die onvoldoende kritisch de wereld bekijken. Hetzelfde trouwens voor het internet waar alle belangrijke takken van deze industrie Amerikaans zijn en er amper iets Europees is in terug te vinden. En dat is uiteraard geen toeval.
