OEKRAÏNE EN ONZE VERZUURDE RELATIE MET RUSLAND: Aflevering 1: DE KRIM

OEKRAÏNE EN ONZE VERZUURDE RELATIE MET RUSLAND: Een verkenning in 28 ingezonden stukken en essays

“Met de eenzijdige onafhankelijkheidsverklaring van de Servische provincie Kosovo in 2008 is geen enkele regel van het volkenrecht geschonden.” aldus (samengevat) het Internationaal Gerechtshof. Ettelijke staten, waaronder Servië en Rusland, waren mordicus tegen maar de EU, de NATO en de VS waren voor en dat besliste het pleit. De casus de Krim geeft ons nu een perfect spiegelbeeldige herhaling van zetten: Rusland en bondgenoten voor, EU, NATO en VS tegen; Merkel dreigt weg te blijven van de G8 als de bevolking van de Krim de gelegenheid krijgt per referendum over haar eigen toekomst te beslissen. Dupliciteit is de moeder van de diplomatie maar dat De Groene daar niet op aantikt en partij kiest voor de ‘Drang nach Osten’ van de EU, verdriet mij. Het opvoeren van Kant (De Groene 06-03-2014, kaft) als avatar van een Verlichting die een nieuw Europees imperialisme rechtvaardigt, met in de linkerhand een kaart waarop Rusland duidelijk is uitgesloten maar – veelzeggende freudiaan? – Wit-Rusland alvast voor de EU is geannexeerd? Is daar over nagedacht? Het gebeuren op de Krim past in een lange volkenrechtelijke traditie: Kosovo, de voormalige Joegoslavische deelrepublieken, Oost-Timor, Bangladesh, Ierland, de opdeling van het Habsburgse Rijk in natiestaten na WO I, en zo voorts inclusief België en ons eigen lieve vaderland, tot in de prehistorie. Territoriale integriteit is een waarborg tegen aanvallen van buitenaf maar niet tegen separatisme van binnenuit, was dat wel zo dan hadden de Schotse en Catalaanse nationalisten a priori geen been om op te staan. En overigens, territoriale ambities passen de EU niet.

(Verzonden aan De Groene Amsterdammer dd. 09-03-2014)

Ontwijk de censuur en blijf in contact! Schrijf u nu in voor de nieuwsbrief van de Blauwe Tijger!