China en de obsessie van Jonathan Holslag

De column ‘Zwichten voor China’ (Knack 11 juli 2018) is een klassiek werk van Jonathan Holslag voor wie China een obsessie is, een synoniem voor al het kwaad dat er op deze aarde te beleven is. Ik vermoed dat de man er nachtmerries over heeft met de Chinese president Xi Jinping in een hoofdrol.

Het resultaat is natuurlijk een enorm pak onzin en kant noch wal rakende prietpraat. Zo stelt hij: “Die (Chinese, red.) banken, overigens, weigeren ook maar enigszins om met Europa in gesprek te gaan over de manier waarop ze in het buitenland hun krediet verstrekken. De OESO probeert reeds tien jaar om ze een aantal spelregels te laten aanvaarden, maar tevergeefs.”

Te zot voor woorden. Alsof een bepaalde natie aan een ander land dient te zeggen hoe diens banken moeten werken. Moet de Europese Investeringsbank (EIB) eerst in Peking gaan praten hoe ze kredieten aan andere landen moet geven? Compleet krankzinnig. Hetzelfde voor de OESO (OECD) waar China geen lid van is.

AIIB

Zijn artikel ging in de eerste plaats over het Belgische lidmaatschap van de Aziatische Infrastructuur en Investeringsbank (AIIB). Hij ontdekte dit nu terwijl die beslissing tot lidmaatschap door de federale minister van Financiën en de regering Charles Michel al zeker twee jaar geleden werd genomen.

Hij schrijft daarbij dat dit onder ‘Chinese druk’ gebeurde. België werd lid nadat praktisch alle landen van de EU, groot en klein, er al lid van waren. Het eerste land in de EU om lid te worden was trouwens het Verenigd Koninkrijk. Wij waren de voorlaatste.

Zoals The Financial Times over de AIIB toen regelmatig schreef was er grote Amerikaanse druk op landen om GEEN lid van die AIIB te worden. Uiteindelijk was Japan het enige land in Azië om geen lid te worden. Als er in dit verhaal dus druk was, dan werd deze volgens The Financial Times niet door China maar door de VS uitgeoefend.

De reden voor de oprichting van deze AIIB heeft vooral te maken met de veranderde economische verhoudingen in Azië. China is nu de grootste economie ter wereld met India op de derde plaats. De Aziatische Ontwikkelingsbank die normaal instaat voor het financieren en regelen van grote investeringsprojecten in die regio is hieraan niet aangepast.

Zo heeft de VS er de facto een veto en mag Japan er tweede viool spelen. Voor de anderen zijn er kruimels. Pogingen om dit te wijzigen botsten steeds op het veto van die twee.

Vandaar dat alle landen in Azië ondanks de blijkbare Amerikaanse banbliksems lid werden. En wie lid is kan zijn bedrijven zo mee laten genieten van de grote investeringsprojecten die via de AIIB gaan lopen. Dat is de heel simpele erg mercantiele reden waarom ons land lid is: Ons bedrijfsleven steunen.

Maar ja, wat kan men verwachten van een man die ooit in 2015 toen koning Philip naar ginds trok schreef dat het zinloos is om een handelsmissie naar China te sturen want de Chinezen kopen hier toch nooit iets. Een historisch te noemen bewering. Van zo iemand kun je toch geen serieuze analyses verwachten.

Spionnen aan de VUB

Het wekt dan ook geen verbazing dat hij zo te zien via uw medewerker Jan Lippens (Hoe groot is het gele gevaar binnen de VUB, Knack 11 juli ) laat insinueren dat zijn collega emeritus professor Jan Cornelis wel eens een Chinese spion zou kunnen zijn. Mooie reclame voor de VUB.

En waarom men bezwaren zou moeten maken tegen de aanwezigheid hier van het Chinese Confuciusinstituut terwijl o.m. Spanje, Duitsland, de VS en het Verenigd Koninkrijk vergelijkbare instellingen hebben is mij een raadsel. In tegenstelling tot de VS voert China trouwens ook geen oorlog tegen de EU en luistert het niet op massale schaal samen met de Britten alle telecommunicatie in ons land af.

China is volgens het IMF ’s werelds grootste economische mogendheid en het is dan ook in ‘s lands belang er goede relaties mee te onderhouden zoals trouwens ook met andere belangrijke economieën als bijvoorbeeld Brazilië, Canada en India.

Tussen haakjes er zijn in België ongetwijfeld meerdere Chinese spionnen actief zoals er ook Amerikaanse, Britse, Turkse en Russische spionnen zijn. Niets bijzonders dus. Duik in jullie archief en je zult mijn wedervaren hierover kunnen lezen. Die stelling van Knack over spionnen is dan ook een wel heel nieuwe en erg ‘schokkende’ onthulling. Om ‘bang’ van te worden. Op de tientallen buitenlandse ambassades in Brussel krioelt het ervan.

Lezersbrief aan Knack over het werk van Jonathan Holslag en het ‘Gele gevaar’. Men heeft het daarbij ook over de moeilijke toestand in de Chinese provincie Sinkiang waar veel Oeigoeren wonen die ook in veel gevallen moslims zijn.

http://www.novini.nl/nepnieuws-oeigoeren-china-als-geopolitiek-instrument/

Wat de auteur in zijn verhaal vergeet te vertellen is het zeer grote probleem daar met door buitenlandse mogendheden (Turkije, Saoedi Arabië, de EU en de VS) gesteunde salafistische terreurgroepen die er tot zelfs in Peking aanslagen plegen en ook massaal in Syrië aanwezig zijn. Of journalist Jan Lippens kent het probleem niet of, erger, hij verzwijgt het.

http://www.novini.nl/china-kampt-toenemend-oeigoers-terrorisme/