Het schip van de Italiaanse kustwacht ‘U. Diciotti’ (CP 941) liep op 20 augustus jongstleden met 177 uit de Middellandse Zee voor de kust van Libië opgepikte immigranten de haven van Catania op Sicilië binnen. De Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken en Lega-leider Matteo Salvini weigerde aanvankelijk om, naast minderjarigen en medische noodgevallen ook de overige passagiers van boord te laten.
Pas na tien dagen stemde hij in met het aanbod van de Rooms-Kahtolieke Kerk in Italië en van Albanië en Ierland om de immigranten op te nemen. Na slechts enkele dagen waren de meeste van de 100 in Italië ondergebrachte overwegend Eritrese asielzoekers echter al weer uit de opvang verdwenen.
De Italiaanse bisschoppenconferentie noemde het onderduiken van de immigranten “onverstandig”. De voorzitter van de bisschoppenconferentie, kardinaal Gualtiero Bassetti verklaarde dat hij de keuze van de immigranten om verder te trekken weliswaar respecteert, ook al beschouwt hij die als “grotendeels absurd”.
De katholieke kerk in Italië had zich er bij de regering voor ingezet, om de mensen aan boord van de U. Diciotti aan land te laten en zelf 100 van 177 personen in kerkelijke instellingen opgevangen. De kerk zag het echter alleen als haar taak om opvang te bieden en kon niet bewaken waar de immigranten bleven, aldus de kardinaal. Bassetti zei tegenover Italiaanse media te vrezen dat ze in het criminele circuit terecht zijn gekomen, “Ze zijn niet gekomen om in Italië te blijven”.
Saillant detail: Een dag voor het verdwijnen van de groep immigranten had kardinaal Konrad Krajewski als pauselijke vertegenwoordiger voor liefdadigheid het kerkelijke opvangcentrum in Rocco di Papa nog bezocht. In Rocco di Papa bevinden zich nog enkelen uit de groep van 100. Het is te verwachten dat ook zij binnenkort verdwenen zijn.
Wat er van de immigranten geworden is die door Albanië zijn opgenomen is eveneens onduidelijk. Het laat zich denken dat zij zich ook reeds via de Balkanroute naar elders begeven hebben.
De Italiaanse regering ziet in het verdwijnen van de zogenaamde hulpbehoevenden een duidelijk bewijs dat deze helemaal niet hulpbehoevend waren en voelt zich zodoende bevestigd in haar beleid van gesloten havens. Volgens minister van Binnenlandse Zaken Matteo Salvini is het verdwijnen van de asielzoekers van de U. Diciotti het bewijs dat “diegenen die in Italië aankomen geen skeletten zijn die voor oorlog en honger vluchten”. De asielzoekers in kwestie hadden “zo zeer behoefte aan bescherming, bed, bad en brood, dat ze zodra ze dat kregen ervoor kozen te verdwijnen”, schimpte Salvini op Twitter.