Agamben: het vaccin als doopsel van een nieuwe religie

Giorgio Agamben schreef in juli een nieuwe blog over de coronacrisis. Eerder noemde hij de medische wetenschap ‘de eigenlijke religie van deze tijd’ noemde. In deze bijdrage gaat hij in op de praktijk van het vaccineren. In lijn met Michel Foucault wijst hij erop dat het vaccineren de visie op gezondheid en de bemoeienis van de overheid met ‘volksgezondheid’ fundamenteel verandert:

“Wat is het beeld van het naakte leven waar het vandaag de dag om draait bij het beheer van de pandemie? Het is niet zozeer de patiënt die wordt geïsoleerd en behandeld alsof er in de geschiedenis van de geneeskunde nog nooit iemand ziek is geweest; het is eerder de geïnfecteerde of – zoals gedefinieerd met een tegenstrijdige formulering – de asymptomatische patiënt, dat wil zeggen iets wat elk mens in principe is, ook al weet hij dat zelf niet. Het gaat niet zozeer om gezondheid, maar eerder om een ​​leven dat noch gezond noch ziek is, dat als zodanig, als potentieel pathogeen, van zijn vrijheden kan worden beroofd en aan allerlei verboden en controles kan worden onderworpen. Vrijwel alle mensen zijn in die zin asymptomatische patiënten. De enige identiteit van dit leven, dat fluctueert tussen ziekte en gezondheid, is dat je de ontvanger bent van wattenstaaf en vaccin, die, als het doopsel van een nieuwe religie, het omgekeerde beeld zijn van wat eens burgerschap werd genoemd. Het doopsel is niet langer voor altijd, maar noodzakelijkerwijs voorlopig en hernieuwbaar, omdat de nieuwe burger, die altijd een certificaat moet kunnen tonen, niet langer onvervreemdbare en onbeslisbare rechten heeft, maar alleen verplichtingen kent die onophoudelijk moeten worden bepaald en geactualiseerd.”

De hele blog vindt u hier in vertaling van Bas Geerts.
Agambens verzameling corona-blogs, Waar zijn wij?, verschijnt in mei bij uitgeverij De Blauwe Tijger