Peter Hitchens over vrijheid en LHBT-ideologie

In 1999 publiceerde de Engelse journalist Peter Hitchens zijn boek The abolition of liberty; de afschaffing van de vrijheid. Velen zullen het destijds overdreven hebben gevonden om van een afschaffing van de vrijheid te spreken. En velen vinden dat nog steeds. Deze week gaat Hitchens in zijn column voor The Mail on Sunday in op de postie van behoudende christenen in zijn land: “Jarenlang hebben velen aangenomen dat een redelijke, conservatieve, christelijke levensvisie nog steeds op een aantal belangrijke plaatsen werd gehandhaafd. Maar ze hebben het mis gehad.”

In verschillende Europese landen worden mensen die traditionele christelijke opvattingen hebben op uitdragen steeds vaker strafrechtelijk vervolgd. In Nederlands zal het ook wel die kant op gaan. Onlangs suggereerde AIVD-baas Akerboom in het Reformatorisch Dagblad dat er een overlap is tussen orthodox-christelijke opvattingen en rechtsextremisme. Hij sprak over “klassieke opvattingen over man-vrouwverhoudingen, waarbij vader het familiehoofd is en het inkomen vergaart en moeder zorgt voor het huishouden en de kinderen. Ook kun je denken aan het strikt uitleggen van heilige geschriften wat betreft kledingvoorschriften. Verder hechten conservatieve christenen aan het in stand houden van christelijke feestdagen.

Hitchens gaat in op de zaak van dr Bernard Randall, een theoloog die verbonden is aan een anglicaanse school. In een preek voor studenten had hij gezegd: “jullie hoeven de ideeën en ideologie van de LGBT activisten niet te accepteren.” Hij deed dat nota bene in een preek die nadrukkelijk opriep tot tolerantie: “Aan welke kant je ook staat in dit conflict van ideeën, of zelfs als je niet zeker bent van een deel ervan, het belangrijkste is om te onthouden dat je naaste liefhebben als jezelf niet betekent dat je het eens bent met alles wat hij of zij zegt; het betekent dat wanneer we deze discussies voeren, er geen excuus is voor persoonlijke aanvallen of grof taalgebruik. We moeten allemaal respecteren dat mensen aan beide zijden van het debat diepe en sterk gekoesterde overtuigingen hebben.”

Vervolgens werd Randall aangegeven bij een racisme-meldpunt en werd hem verteld dat zijn toekomstige preken van tevoren zouden worden gecensureerd en gecontroleerd. Sindsdien is hij zijn baan kwijt.

Wie nog steeds denkt dat het wel mee zal vallen met de vrijheid van godsdienst en dat het aannemen van een open en tolerante houding genoeg zal zijn, heeft het mis. Het gaat hier om het opleggen van een dwingende ideologie. Volgens Hitchens is dit begonnen met de culturele revolutie van 1968:

“Wie verbaast zich daar nu echt over, of over de loodzware dominantie van dat gedachtegoed aan onze universiteiten? De onderwijssector was het eerste en gemakkelijkste doelwit van de culturele revolutionairen toen zij na 1968 met duizenden tegelijk van de campussen uitwaaierden.
Dezelfde mensen zitten bij de politie, de advocatuur, de HR-afdelingen van grote werkgevers, de NHS, en nu de strijdkrachten.
Ze hebben jaren geleden de Labourpartij overgenomen en zijn nu bezig hetzelfde te doen met de Tories.
Ze zitten natuurlijk ook in de BBC en de uitgeverswereld, en in de Church of England, waarvan de huidige leider verwikkeld is in een maoïstische campagne om politiek verdachte monumenten te verwijderen. Voorlopig ben je hier redelijk veilig, als je tenminste je mond houdt. Maar ik ben er niet zeker van hoe lang dat nog zal duren.
We gaan snel – zoals de afgelopen maanden is gebleken – in de richting van een samenleving waarin naleving van het officiële standpunt daadwerkelijk wordt geëist.
Ik kan u alleen maar waarschuwen, zoals ik al jaren doe. Maar ik denk niet dat iemand me zal geloven, zelfs niet als de bewijzen zo sterk zijn. Het kan hier toch niet gebeuren?”

De column van Peter Hitchens kunt u hier lezen.