De gratis boodschappen in Wijdemeren

Wij hebben Kamerleden die in 2015 de zogenaamde Participatiewet aannamen, die bijstandstrekkers afsluit van iedere vorm van particuliere ondersteuning: “In principe is het bijstandsrecht heel rechtlijnig: elke cent moet je melden bij de gemeente.” En dat melden is, als je gemeente dat wil, inclusief de prijs van elk verjaarscadeautje (waarschuw je vrienden: geef mij niks want het gaat af van mijn bijstand, ik kan mij dat niet permitteren). En in Wijdemeren ook inclusief de boodschappen van een sociaal bewogen familielid (Leidsch Dagblad, dd. 29 en 30 december) of andere aalmoezen. Ga ook niet bedelen, elke gulle gave is voor uw gemeente. Over de pakketten van de voedselbank wordt nog nagedacht. Vervolgens protesteren nu diezelfde Kamerleden als gemeenten de wet uitvoeren zoals zijn hem goedkeurden.

De oude bijstandswet (WWB) werd dus tijdens Rutte II vervangen door de Participatiewet van PvdA-minister Asscher; een wet die de schuld voor langdurige werkloosheid niet zozeer bij de economie als wel bij de werklozen legt. Een wet waarin de druk op de cliënten is opgevoerd, onder andere door het faciliteren van vormen van dwangarbeid: verplichte onbetaalde tegenprestaties – u krijgt toch bijstand? – in de vorm van ‘maatschappelijk nuttige activiteiten’. Zo kan een gemeente bijvoorbeeld zijn plantsoenendienst goedkoop houden en nog meer mensen de werkloosheid in duwen. Wij ‘boomers’ hebben ongetwijfeld vele fouten gemaakt maar dit soort in wetgeving vastgelegde kleinzieligheid uit principe, kan ik mij van mijn generatiegenoten niet herinneren.