#Obamagate. Er is rook, maar is er ook vuur?

Nu de COVID19 crisis voor dit seizoen ten einde lijkt te lopen [1] kunnen we weer kijken naar andere zaken in de wereld. Een voorbeeld van een andere zaak die het komende jaar nog veel headlines gaat geven is de 4-jaarlijkse verkiezingscyclus in de Verenigde Staten. Nu vind ik het zeer leuk om elke 4 jaar deze cyclus in detail te volgen, omdat de verkiezingen altijd veel vreemder zijn dan Hollywood-fictie kan bedenken. De Amerikaanse versie van House Of Cards is uitermate saai vergeleken met wat we de afgelopen 16 jaar aan verkiezingscycli voorgeschoteld hebben gekregen.

Welnu, net toen deze cyclus saai begon te worden met de verkiezing van Joseph “Joe” Biden als kandidaat voor de Democraten (hij is het nog niet overigens, dat is pas in augustus officieel) en alle aandacht voor de pandemie is er een nieuw spookje opgekomen. Het spook van oneigenlijke beïnvloeding door de uitgaande regering-Obama. [2] De beschuldigingen van beïnvloeding door president Obama zijn niet nieuw.

Een persoon die zich QAnon noemt grossiert al een tijdje in de meest bizarre theorieën waarbij Donald Trump wordt voorgesteld als een held die Hillary Clinton heeft laten executeren. Sindsdien zouden er volgens QAnon dubbelgangers van Hillary Clinton rondlopen. Nederlandstaligen die QAnon genegen zijn verspreidden het verhaal dat de Nederlandse overheid internet zou afsluiten, en dat net een week nadat de Nederlandse overheid op internet (!) verklaarde dat het internet wordt gezien als vitale infrastructuur.

Maar dat er evidente onzinnigheden worden gedebiteerd in het voordeel van Trump ontslaat ons niet van de plicht om de laatste roddels en relletjes rond de verkiezingen die in het voordeel zij van Trump te onderzoeken en op waarheid te toetsen.

Wat is er namelijk gebeurd? De afgelopen 3,5 jaar hebben voor een deel in het teken gestaan van een onderzoek tegen Donald Trump vanwege banden met Rusland en dat Russische beïnvloeding ervoor heeft gezorgd dat Donald Trump gekozen is. Het verhaal is nooit echt geloofwaardig geweest omdat de “smoking gun” nooit geleverd is. Donald Trump voert als president geen internationaal beleid waarbij Rusland evident voordeel van heeft.

Het onderzoek onder leiding van Robert Mueller leverde geen resultaat op in termen van daadwerkelijke strafbare feiten [3]. Niettemin hebben veel televisiezenders en websites net gedaan als of de Russische beïnvloeding een feit was, lang voordat er serieus onderzoek gedaan was en toen de theorie onvermijdelijk uit elkaar viel nooit hun excuses aan de nieuwsconsument aangeboden.

De jongste “Obamagate”-rel is iets van hetzelfde genre, maar dan met Barack Hoessein Obama in de hoofdrol. Obama zou inhoudelijke detailkennis hebben gehad van het afluisteren van de telefoon van generaal Michael Flynn [4] en dat hebben gecommuniceerd in een vergadering met het toenmalige hoofd van het ministerie van Justitie en huidig-presidentskandidaat Joseph Biden. Het ogenschijnlijke doel van het afluisteren zou het verzamelen politiek gevoelige zaken zijn geweest om daarmee Donald Trump te dwarsbomen. Toen verwikkeld in de presidentsverkiezingen.

Als dat het geval is, dan zou dat vergelijkbaar zijn met Watergate. Waarbij president Nixon liet inbreken in het Watergate-complex, waar de Democratische gevestigd was met als doel afluisterapparatuur te plaatsen. Het koste Richard Nixon zijn baan als president. [5] Met als verschil uiteraard dat Obama al reeds geen president meer is en de politieke schade vooral voor rekening van Joe Biden gaat zijn.

Om de verwarring groter te maken pleitte generaal Flynn eerder schuldig aan een aantal zaken rond deze kwestie, dit schuldig pleiten werd in een later stadium teruggetrokken, net als het hele onderzoek naar Flynn. [6] Is dit verdacht? Niet per definitie. In de Amerikaanse rechtsprocedure is een pleidooi voor schuld een onderhandelingsstrategie om eventueel een lagere straf te krijgen dan wanneer men onschuldig zou pleiten en vervolgens ook nog veroordeeld zou worden. Het is onderdeel van het strafrechtproces om eerdere schuldverklaringen terug te trekken als het erop lijkt dat een zaak niet naar een veroordeling gaat.

Net zoals in de Rusland-hoax is er in de zaak-Flynn veel sprake van wat in de Engelstalige wereld “smoke and mirrors” genoemd wordt. Er is een motief, er zijn grote belangen op het spel, er zijn aanwijzingen die wijzen in de richting van juridisch onjuist handelen door Obama, Obama heeft recent vreemde uitspraken over deze zaak gedaan, maar al deze dingen zijn geen “hard” bewijs voor een afluisterschandaal. Misschien gaat dat nog komen, wie weet, maar reken alvast niet op de journalisten van de “dode boom”-media voor waarheidsvinding. Die hebben al collectief besloten dat Obama geen enkele blaam treft voordat er serieus onderzoek gedaan is, net zoals ze Donald Trump schuldig verklaarden zonder dat serieus onderzoek voltooid was.

De Blauwe Tijger heeft al enige tijd een zeer interessant boek in de aanbieding over dit genre journalisten.

https://deblauwetijger.com/product/gekochte-journalisten-udo-ulfkotte/

[1] https://www.rivm.nl/coronavirus-covid-19/grafieken
[2] https://www.geenstijl.nl/5153404/obamagate-wist-obama-tijdens-laatste-ambtsweken-persoonlijk-van-flynn-sting/
[3] https://www.google.com/search?q=conclusion+russia+collusion+robert+mueller&oq=conclusion+russia+collusion+robert+meuller
[4] https://www.youtube.com/watch?v=x9HZvJk5qbU
[5] https://nl.wikipedia.org/wiki/Watergateschandaal
[6] https://edition.cnn.com/2020/05/07/politics/michael-flynn-prosecution/index.html