Verenigde Staten trekken zich terug uit noorden Syrië

Voor wie de Amerikaanse buitenlandse politiek volgt is er een vaste traditie. Washington maakt bondgenoten, geeft hen geld, wapens en politieke steun om hen nadien enkele jaren later als een baksteen te laten vallen. Niets nieuws onder de zon dus toen de VS zich dit weekend begonnen terug te trekken van de grens van Syrië met Turkije en weg van hun ‘vrienden’ van de PKK/YPG.

De Koerdische nationalisten van de PKK/YPG gaan er zo te horen dus alleen voor staan tegen de macht van Turkije, Iran, Rusland en Syrië. De keuze zal in dat geval rap gemaakt zijn. Als Trump zich natuurlijk ditmaal aan zijn beloftes weet te houden. Voorheen al kondigde die een Amerikaanse terugtrekking uit Syrië aan. Tot John Bolton en zijn vrienden tussenbeide kwamen. Maar die is nu weg.

Amerikaanse wapenleveringen aan de PKK/YPG in Syrië

Turkije, en dat is echt niet alleen president Recep Erdogan en zijn AKP maar het ganse politieke establishment, is woest over de Amerikaanse wapenleveringen aan de PKK. Behoudens dan de Democratische Volkspartij, de Turks-Koerdische nationalisten, die hier een ambigue houding aannemen.

Een foto uit de periode van de nauwe militaire alliantie van de VS met de YPG/PKK. Merk op dat de soldaat vooraan een Amerikaanse vlaggetje draagt terwijl die achteraan er op zijn schouder een van de YPG heeft. En de Amerikaanse soldaat beheert het grote geschut. Dat is nu voorbij. Bye, bye.

Moest de VS zich militair verzetten tegen een Turkse invasie dan hadden vanaf de Turkse luchtmachtbasis in Inçirlik niet alleen Turkse bommenwerpers opgestegen richting Syrië maar mogelijk ook Amerikaanse. Er is hier immers eveneens een grote Amerikaanse basis waar zelfs atoombommen zouden liggen. Het zou toch wel heel bizar zijn: Inçirlik versus Inçirlik

Voor de PKK/YPG zal dit het einde beteken van een nationalistische droom zoals ook de Koerden van de clan van Massoed Barzani en zijn Koerdische Democratische Partij in Irak dat eerder meemaakten. Dromen zijn bedrog, ook al komen die uit Israël en de VS. Er lijkt zich trouwens in de regio een nieuwe politieke structuur te vormen.

Saoedi-Arabië en Iran

Zo zijn er steeds luidere geruchten dat Saoedi-Arabië af wil van de voor haar desastreuze oorlog in Jemen – ze stelden positief te staan tegenover vredesvoorstellen van de Jemenitische Houthi’s (Ansar Allah) – en tot een vorm van verstandhouding te willen komen met Iran. Begrijpelijk na de zware vernederingen van de voorbije weken.

Ook de Verenigde Arabische Emiraten herstelden volgens berichten nu hun contacten met Iran. Waarbij recent de Syrische grens met Irak in Al Bukamal aan de Eufraat na veel jaren eveneens werd heropend. Wat de VS en Israël jarenlang poogden te verhinderen. En dat is voor de regio en Syrië belangrijk. Syrië is immers steeds een doorvoerland geweest van de Middellandse Zee naar de rest van de Arabische wereld, ook Qatar en Saoedi-Arabië.

De Amerikaanse president Donald Trump kondigde nogmaals de Amerikaanse militaire terugtrekking uit Syrië aan. Wordt het ditmaal werkelijkheid? Mogelijk, want er zijn ook andere signalen die in deze richting wijzen. En Mr Oorlog John Bolton is weg op het Witte Huis. Trump stelde dat hij beschikte over een ‘grote en ongeëvenaarde wijsheid’. Wie gaat dat durven betwijfelen.

Vluchtelingenkamp al Rukban en Amerikaanse basis al Tanf

En ook zou er een akkoord zijn om het grote vluchtelingenkamp van al Rukban vlakbij de Amerikaanse basis van al Tanf bij Jordanië te sluiten en de mensen naar hun woningen te laten terugkeren. Al Tanf ligt op de voornaamste grensovergang van Syrië naar Irak op de autoweg van Damascus naar Bagdad. Officieel was de VS er om ISIS te bestrijden. De enige reden was echter om zo het herstel van Syrië te saboteren.

Het is natuurlijk nog vroeg dag, maar er zijn duidelijk tekenen dat het dossier naar een oplossing aan het gaan is. Zo zou er nu na jaren eindelijk een Syrisch grondwettelijk comité zijn gevormd waar ook Saoedi-Arabië akkoord mee lijkt te gaan. Alleen de groepen rond al Qaida en de Syrische Moslimbroeders verzetten zich, maar die lijken meer en meer geïsoleerd te raken. Ook Turkije lijkt hier immers mee in te stemmen.

Erdogan: Turkse operatie past bij herstellen eenheid van Syrië

De verwachte Turkse inval in het noordoosten waar de PKK/YPG baas is zal, zoals zij op de kaarten te zien is, blijkbaar – en dat is opvallend – de grenspost Qamishli vermijden. Hier verblijven immers nog steeds Syrische legereenheden en ambtenaren.

Erdogan stelde dat die invasie past in het herstellen van de Syrische eenheid. Afwachten maar. Het is echter vooral kijken of het Witte Huis zich ditmaal aan zijn beloften zal houden. Syrië zal die vrede immers zeer goed kunnen gebruiken. Maar nu is er in Washington bij zijn Republikeinen en de Democraten al groot verzet tegen die terugtrekking. Het theatergezelschap van Washington DC in actie?

De Amerikaanse militaire basis van Tal Abyad vlakbij de Turkse grens die de Turken moest tegenhouden. Ze is sinds vandaag leeg.

Krijgsgevangen ISIS-strijders in oosten Syrië

Natuurlijk is er nog de heel belangrijke kwestie van de krijgsgevangenkampen zoals al Hol waar leden van ISIS worden vastgehouden. De landen van de NAVO zijn in feite de ultieme verantwoordelijken voor hun lot. Zij steunden immers de Amerikaanse bezetting van dit deel van Syrië. Gezien de situatie lijkt de enige legale en beste oplossing dat men die kampen overdraagt aan de wettige Syrische regering.

http://www.novini.nl/laat-internationale-jihadisten-gewoon-door-syrie-berechten/

Wat zij er dan mee doet is uiteindelijk alleen een zaak van Syrië. Zelfs al zijn dat voor die leden van ISIS bijna zeker slechte vooruitzichten. Maar toen zij er arriveerden gaven zij de mensen daar nog veel slechtere vooruitzichten. Poets wederom poets.

Landen als België zullen er hun handen van aftrekken en behoudens wat luide verklaringen niets doen. Wel kan men in Damascus dan om genade vragen voor de kleine kinderen en het overbrengen ervan naar Europa regelen. Maar dan moet men wel met Syrië praten. En dat zijn, integendeel tot wat onze media al jaren vertellen, geen onmensen genre al Qaida en ISIS.