Georgië houdt militaire oefening rond tiende verjaardag oorlog

Op de tiende verjaardag van de oorlog tussen Georgië en Zuid-Ossetië waarbij ook Rusland zou interveniëren is een militaire oefening in Georgië in volle gang. Aan de oefening doen ook een aantal andere landen mee, waaronder diverse NAVO-landen en Oekraïne.

In totaal nemen meer dan 3.000 soldaten deel aan de oefening. Naast 1.300 uit Georgië zelf doen ook zo’n 1.200 Amerikaanse soldaten mee. Naast dat zowel Azerbeidzjan als Armenië troepen hebben afgevaardigd voor de oefening, heeft ook Oekraïne soldaten gestuurd om deel te laten nemen aan de oefening in Georgië. Naast manschappen hebben de VS ook enkele Abrams-tanks en Strykers- en Bradley-pantservoertuigen naar de oefening gestuurd, evenals Blackhawk-helikopters en Apaches. Duitsland heeft eveneens pantservoertuigen naar de oefening gestuurd.

In een verklaring van het Georgische ministerie van Defensie werd vermeld wat het doel was van de oefening ‘Noble Partner 2018’:

Het doel van de oefening is om onze paraatheid en interoperabiliteit te versterken tussen de strijdkrachten van Georgië, de VS en partnerlanden. Het verbeteren van vaardigheden in stabiliteit, defensie en offensieve operaties en bij te dragen aan een veilige omgeving in het Zwarte Zeegebied.

De Georgische president Giorgi Margvelasjvili opende de oefening door de deelnemers toe te spreken. Hoewel het gebruikelijk is niet te suggereren dat in een militaire oefening tegen een bepaald land wordt getraind verklaarde Margvelasjvili:

Vandaag bevinden wij ons op het territorium van een land waarvan 20 procent volkomen illegaal wordt bezet door onze buur Rusland.

Rusland

In Rusland wordt met zorg gekeken naar de Georgische samenwerking met de NAVO. Konstantin Kosatsjev, hoofd van de commissie Internationale Zaken van de Federatieraad (de Russische senaat), heeft pas nog verklaard dat:

De nieuwe landen worden betrokken in allerlei programma’s die tot doel hebben Rusland vast te zetten. Het duidelijkste voorbeeld is het ontwikkelen van een Europees raketschild… Dit alles zal allerlei extra spanningen opleveren in de zuidelijke Kaukasus en dit alles zal natuurlijk om een reactie vragen van de militaire planning vanuit de Russische Federatie. Dit hoeft voor niemand een verrassing te zijn.

Ook de Russische premier Dmitri Medvedev – die tijdens de oorlog in Georgië president was – liet zich scherp uit over een eventueel NAVO-lidmaatschap van Georgië:

Het lid worden van Georgië van de NAVO kan een vreselijk conflict teweegbrengen. Het is onbegrijpelijk waarom ze dit zouden moeten doen.

De aanloop naar de oorlog

In april 2008 op de NAVO-conferentie van Boekarest werd Georgië en Oekraïne toegezegd dat ze in de toekomst lid zouden worden van de NAVO. Het laat zich denken dat de toenmalige Georgische president Saakasjvili mede hierdoor overmoedig is geworden en besloten heeft Zuid-Ossetië binnen te vallen. Landen met een territoriaal conflict kunnen namelijk volgens de regels van de NAVO zelf geen lid worden van het bondgenootschap. Ironisch genoeg heeft de neoconservatief Saakasjvili de kwestie, door het met een militair offensief te willen forceren, alleen maar verergerd.

In de maanden na de NAVO-conferentie begonnen de spanningen al op te lopen tussen Georgië en Abchazië, een niet-erkend land dat officieel op Georgisch grondgebied ligt. Uiteindelijk brak er oorlog uit, niet tussen Abchazië en Georgië, maar tussen Georgië en Zuid-Ossetië, een ander niet-erkend land op Georgisch grondgebied. De oorlog begon toen Saakasjvili zijn leger beval Zuid-Ossetië binnen te vallen. De aanval op Russische vredestroepen zorgde ervoor dat Rusland vervolgens in zou grijpen in de oorlog met een gigantische inzet van reguliere troepen inclusief haar luchtmacht. Deze inzet van Russische troepen werd door veel landen veroordeeld.

http://www.novini.nl/georgie-onderzoekt-oorlogsmisdaden-in-zuid-ossetie/

Saakasjvili gaf het bevel aan te vallen op 7 augustus 2008. Amper 5 dagen en bijna 800 doden later op 12 augustus was de oorlog ten einde. Zowel Abchazië als Zuid-Ossetië zijn de facto geheel niet meer onder controle van de Georgische regering, terwijl dit voor de oorlog grotendeels ook al niet het geval was. Niet veel tijd na de oorlog erkende Rusland (als één van de weinige landen in de wereld) zowel Abchazië als Zuid-Ossetië als onafhankelijke landen.

Ironisch genoeg is de enige manier waarop Georgië het zichzelf mogelijk kan maken om daadwerkelijk lid te worden van de NAVO om de onafhankelijkheid van Abchazië en Zuid-Ossetië te erkennen. Dat lijkt echter onwaarschijnlijk. Dit alles had voorkomen kunnen worden als Georgië Abchazië en Zuid-Ossetië al bij het opbreken van de Sovjet-Unie had laten gaan.