“Gelukkig is er in Amerika meer rapaille dan in Duitsland!”

De Amerikaanse historicus en filosoof Paul Gottfried geldt als vooraanstaand denker in de paleoconservatieve beweging en als eerste die de term ‘alternative right’ (alternatief rechts) gebruikte, voordat Alt Right een merknaam werd. De nu 76-jarige professor uit Elizabethtown, Pennsylvania, is al decennia een centrale figuur op rechts in Amerika, tussen libertariërs en conservatieven. Hij is of was goed bevriend met belangrijke actoren als Richard Nixon, Pat Buchanan, Murray Rothbard en Hans-Hermann Hoppe, waarbij het hem er steeds om te doen was oud rechts en nieuw rechts, libertariërs en conservatieven bij elkaar te brengen in oppositie tegen het oorlogshitsende, neoconservatieve establishment dat de Republikeinse partij in zijn greep heeft. Minder bekend is zijn liefde voor Duitsland. Novini sprak met hem – in het Duits, daar stond Gottfried op – over de toekomst van Amerika, Duitsland en Europa.

Over ruim anderhalve maand kiezen de Duitsers de leden van de Bondsdag. U volgt de situatie vanuit Amerika op de voet, niet waar?

Ja, diep bedrukt en met weinig hoop kijk ik naar de situatie in Duitsland. Ik betreur het dat een patriottische partij er nog ver van verwijderd is het roer over te nemen.

U doelt op de AfD?

Het is betreurenswaardig dat de AfD er niet in slaagt haar interne conflicten op te lossen. Bovendien probeert de gematigde, door Frauke Petry aangestuurde vleugel de media een antifascistisch getuigschrift af te geven, wat evident strategische onzin is. Ondanks deze voorbehouden, zou ik als ik Duitser was op de AfD stemmen. Het is de enige partij die geschikt en bereid is om het immigratievraagstuk ter hand te nemen.

U heeft eens gezegd dat Duitsland en grote delen van Europa toch al “verloren” zijn.

Ja, aan de lange termijnvooruitzichten van een op afkomst en cultuur gebaseerde Duitse natie moet ik helaas twijfelen. Het lage geboortecijfer van de autochtone Duitsers maakt me even sceptisch als de zelfkastijding die de Duitsers door hun politieke en mediale elites opgelegd wordt. Daarbij komt de kadaverdiscipline waarmee het Duitse electoraat het anti-Duitse establishment volgt.

Als tot 200.000 Duitsers per jaar het land de rug toekeren, is binnen de volgende zes generaties een krimp van de autochtone bevolking te verwachten van 64 naar 11 miljoen. Het in Duitsland als staatsgodsdienst hoogtij vierende nationaal-masochisme zal er voor zorgen dat de Duitsers een minderheid in eigen land worden.

Het cruciale thema van onze tijd is in veler ogen de immigratie. Het ligt echter in de aard van de zaak, dat niet allen die zich aansluiten bij het verzet tegen de massamigratie, het over alle kwesties eens zijn. 

Desalniettemin moet het mogelijk zijn om, bijvoorbeeld met politiek-economisch andersdenkenden, een gelegenheidscoalitie te sluiten om samen tegen een acute dreiging op te treden. Het moet er nu om gaan Duitsland te redden van de uitwissing van zijn cultuur.

Ziet u in Europa of het Westen in het algemeen bewegingen op personen, waarop rechts in Duitsland zich kan oriënteren?

Zo voor de vuist weg: Viktor Orbán.

Welke opstelling staat u voor ten aanzien van de Europese Unie?

Frontale oppositie. De EU is tot een anti-nationaal, anti-vrijheids-, multicultureel en anti-christelijk gedrocht geworden. De globalisten hebben een verdere vervanging van de Europese naties voor en beschikken met de EU over het middel hiertoe.

Als een oppositiebeweging kans van slagen wil hebben, moet ze steeds twee zaken bij elkaar houden: verstand en gevoel. In de VS kan men op het patriottische, vrijheidsgezinde erfgoed van de Founding Fathers teruggrijpen en het debat zo in een voor de rechtse oppositie gunstige gevoelsrichting sturen. Welke gebeurtenissen, tijdperken of personen ziet u in de Duitse geschiedenis die libertariërs of conservatieven voor dergelijke doeleinden kunnen gebruiken?

Het schijnt me toe dat de Duitsers een liberale traditie hebben, maar geen libertarische. Ik wijs er op dat de gevormde burgerij in de 19e eeuw zijn liberale opvattingen in evenwicht wilde brengen met de nationale eenwording. Al waren dit dan de laatste decennia van het klassieke liberalisme in Duitsland, toch zou het zeer misplaatst zijn om de Duitsers een liberaal erfgoed te willen ontzeggen. In vergelijking met de tegenwoordige antifascistische semidictatuur in Duitsland en andere westerse landen laat het Duitse keizerrijk een voorbeeldige constitutionele rechtstatelijkheid zien.

Komen we te spreken over de situatie in uw land, de Verenigde Staten. Ook daar is de samenleving uiterst gepolariseerd, zoals men recent aan rellen in Berkeley, Californië kon zien. Sterke mediale waarneming geniet hierbij ook de zogeheten Alt Right-beweging, waarvan gezegd wordt dat u er de naamgever van bent.

De term komt van mij, maar de beweging heeft zich inmiddels ver verwijderd van mijn ideeën. Wat echter blijft, is de vaststelling dat het oude Republikeinse establishment, dat wil zeggen de neoconservatieven, nauwelijks nog in staat is, zichzelf als echte oppositie tegen de Democraten te verkopen. De doorsnee leeftijd van de kijkers van Fox News nadert de zestig al. De meeste lezers van bladen als de National Review en Weekly Standard zijn minstens even grijs en onnozel.

Tegenwoordig associeert men de jonge Alt Right-beweging echter veeleer met personen als Richard Spencer. Hoe heeft zich de politieke oriëntatie van de beweging in de afgelopen jaren veranderd?

Tot eind vorig jaar identificeerden zich ettelijke groepen met het koepelbegrip Alt Right, een zeer breed spectrum. Toen de alliantie van linkse media en gutmenschen vervolgens veel drukte maakte over het begrip Alt Right, liepen de gematigden weg. Vervolgens namen diegenen die het in de eerste plaats om “blanke identiteit” gaat, met Richard Spencer voorop, dit al grotendeels versmalde begrip voor zichzelf in beslag.

De drievoudige presidentskandidaat Patrick J. Buchanan stelde met zijn meest recente boek (Suicide of a Superpower) de provocatieve vraag of Amerika kan overleven tot 2025 of voordien uiteen zal vallen. Hoe ziet u de politieke, economische en demografische toekomst van de Verenigde Staten?

Ik moet toegeven dat ik net als Pat een multiculturele, door een ‘diepe staat’ geleide, toekomst van Amerika voor me zie. Wat ons echter van de volkomen heropgevoede Duitsers onderscheidt, is de aanwezigheid van zogenaamd rapaille (Gottfried gebruikt hier het Duitse woord ‘Pack’, dat SPD-minister Sigmar Gabriel gebruikte met betrekking tot deelnemers van Pegida, WB), dat nog altijd voor de burgerlijke normaliteit en het christelijke fatsoen wil strijden. Bij ons ligt het aandeel van de bevolking dat uit deze onbuigzamen bestaat net als in Frankrijk rond de 40 à 45 procent. Dat ook uit dit bevolkingsdeel stemmen opkomen voor meer staatsingrijpen, is te betreuren, maar niet te veranderen.

Als u de Duitsers nog een raad kon geven, wat zou dat dan zijn?

Verwerk de verwerking van het verleden! Wees trots op jullie erfgoed! En krijg meer kinderen!