Door een meteorenregen bij elkaar gebracht

De sciencefictionfilm ‘Passengers’ speelt zich af in een toekomst waarin mensen nieuwe planeten koloniseren. Op een ruimteschip bevinden zich 5000 personen in een diepe ‘winterslaap’, wat wil zeggen dat ze kunstmatig in slaap worden gehouden zodat ze niet ouder worden om zodoende de 120-jarige reis naar de nieuwe planeet te overleven. Het ruimteschip wordt in de tussentijd op de automatische piloot bestuurd.

Het gaat mis als het ruimteschip beschadigd raakt door een meteorenregen en er een mannelijke passagier wakker wordt door een falende overwinteringscocon. Hij beseft dat hij de reis niet kan overleven, omdat de overwinteringscocon niet kan worden gereactiveerd en de reis nog zeker 90 jaar zal duren. Na een jaar is hij de eenzaamheid zat en gaat hij de overwinteringscocon van een mooie jonge vrouw saboteren.

De vrouw weet aanvankelijk niet waarom zij wakker is geworden, maar maakt een ernstige depressie door in de wetenschap dat zij zal sterven op het ruimteschip. Zij hecht zich na een tijdje aan de man, maar vervalt weer in een diepe depressie als zij er bij toeval achter komt dat hij verantwoordelijk is voor haar lot. Ondertussen wordt het schip technisch instabiel door de beschadigingen van de meteorenregen.

Als een bemanningslid ook wakker wordt, gaan ze samen het schip controleren, waarbij ze er achter komen dat het schip dreigt ten onder te gaan aan de beschadigingen en de computerfouten. Het bemanningslid sterft echter en zodoende worden de man en de vrouw gedwongen samen te werken om een ramp te voorkomen. Zodoende krijgt hun leven opeens zin in het redden van het ruimteschip. Dit brengt hen weer samen.

Aan het einde van de film komt het ruimteschip aan bij de nieuwe planeet. De bemanning en de gasten worden wakker en vinden de overblijfselen van het verblijf van het bovengenoemde koppel, inclusief het dagboek van de vrouw. Wat opmerkelijk is, is dat de man en de vrouw geen nakomelingen hebben achtergelaten. Dat had ik op zijn minst wel verwacht.

De film is door de bank genomen grappig en spannend, en verveelt geen moment. Het is een indringend verhaal over eenzaamheid en opoffering. Het was een verrassend goede film. Het is alleen jammer dat de scenarioschrijvers geen plaats hebben ingeruimd voor kinderen van het koppel. Hebben kinderen geen plaats in het leven van een gelukkig stel?