Inferno: Gastcollege van prof. Langdon op locatie

De film Inferno laat zich als volgt samenvatten: een professor kunstgeschiedenis verhindert een mysterieus complot, terwijl hij gedurende zijn zoektocht een college kunstgeschiedenis geeft. Tom Hanks vertolkt voor de derde keer professor Langdon in een verfilming van een Dan Brown-roman door regisseur Ron Howard, die ook The Da Vinci Code en Angels & Demons regisseerde.

In tegenstelling tot de twee voorgaande verfilmde werken van Dan Brown speelt de Rooms-Katholieke Kerk in deze film geen enkele rol. Ditmaal is de slechterik een misantropische milieu-fanaat Bertrand Zobrist (gespeeld door Ben Foster), die meent dat de mensheid een kanker is voor de aardbol en dat alleen een pandemie de aarde kan redden van overbevolking. Het is opmerkelijk dat het pantheïstische idee van een moeder aarde door een slechterik in een zo kwalijk daglicht wordt gesteld in een Hollywood-film, waarin dat idee doorgaans wordt omarmd (bijvoorbeeld in de blockbuster Avatar uit 2009).

Opmerkelijk genoeg meent Zobrist dat de bevolkingsgroei vooral komt door Europa (geboortecijfer ~1-2 kind per vrouw), en niet door sub-Sahara Afrika (geboortecijfer ~4-5 kind per vrouw) want in het begin van de film lijkt het er op dat hij zijn virus in Florence wil verspreiden via de toeristenmassa. Later blijkt het virus in het eveneens toeristische Istanbul verstopt, dat wordt opgevoerd als poort tussen oost en west, terwijl de grootste bevolkingsmigratie juist tussen noord en zuid is. Het probleem is natuurlijk dat sub-Sahara Afrika niet zoveel interessante kunsthistorische locaties oplevert voor een roman die gericht is op een intellectueel publiek.

Aan het begin van de film wordt de achtervolging van Zobrist door Christoph Bouchard (gespeeld door Omar Sy, bekend van de Franse film Intouchables) gefilmd, een achtervolging die eindigt in Zobrists zelfmoord in hartje Florence. Bouchard blijkt voor de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) te werken en driftig op zoek te zijn naar het dodelijke virus, dat door Zobrist Inferno is genoemd, een verwijzing naar het gelijknamige werk van de Florentijnse schrijver Dante Alighieri. Zobrist blijkt geobsedeerd te zijn door Dante en dat verklaart de benaming van het virus.

Dante’s Inferno maakt deel uit van zijn meesterwerk Goddelijke Komedie, waarin hij de reis van de ziel naar God omschrijft. In Inferno gaat de ziel door de negen cirkels van de hel, een thema dat sindsdien zijn weerslag heeft gekregen in de schilderkunst, waaronder Sandro Botticelli’s Kaart van de hel. Er wordt in de film voortdurend verwezen naar de Zwarte Dood, een vreselijke pandemie die Europa in de 14de eeuw troof en die naar schatting een kwart van de Europese bevolking het leven kostte. Dante stierf echter voor de uitbraak van de Zwarte Dood en dat zijn werk vooral gebaseerd was op zijn nare ervaringen in de Florentijnse politiek (hij werd uiteindelijk verbannen).

Professor Langdon (Hanks) raakt in deze film meer dan ooit verstrikt in een web van intriges, waardoor hij meer dan de helft van de film versuft en uitgeput erbij hangt. Hij wordt achterna gezeten door een malafide motor-agente, die hem wil vermoorden, en gekidnapt door Bouchard, die het virus wil hebben voor zijn eigen geldelijk gewin. Bijna niemand lijkt te zijn wie hij/zij zegt te zijn. Het is zeker een spannende film met wilde achtervolgingen en opmerkelijke plotwendingen, met name als (spoiler alert!) zijn redder van het eerste uur Dr. Sienna Brooks (gespeeld door Felicity Brooks) de minnares van Zobrist blijkt te zijn die zijn misantropische werk wil volbrengen.

Het einde van de film is opmerkelijk, want het brengt de onvoltooide liefdesgeschiedenis tussen Elizabeth Sinskey (gespeeld door Sidse Babett Knudsen) en Langdon op de voorgrond – beiden kozen voor een professionele loopbaan in de internationale jetset van academici waardoor ze werden gescheiden en uiteindelijk kinderloos bleven. Ook de minnares van Zobrist bleef kinderloos, evenals de malafide motor-agente die sterft tijdens de achtervolging van Langdon. Je vraagt je dan ook af waar Zobrist zich druk om maakt met zoveel onvruchtbaarheid onder westerse vrouwen. De bevolking in het noordelijk halfrond van de aarde blijft anno 2016 onder de vervangingsvruchtbaarheid, terwijl Zobrist juist daar zijn virus wil verspreiden om overbevolking te bestrijden.

De film is leuk om te zien vanwege de vele verwijzingen naar westerse kunst en cultuur, alsmede de prachtige filmlocaties. Je zou alleen al daarom op het vliegtuig willen stappen om te kijken waar de film is opgenomen. Verder is het verhaal leerzaam en spannend met vele plotwendingen. Het is een leuke film om te zien in een bioscoop of een avondje voor de buis.