OEKRAÏNE EN ONZE VERZUURDE RELATIE MET RUSLAND: Aflevering 6: LAK AAN GESCHIEDENIS

Oekraïne en onze verzuurde relatie met Rusland. Een verkenning in 28 ingezonden stukken en essays

Voor Stalin, die het weten kon, was Chroesjtsjov een Oekraïner (‘kjokjol, dans de gopak’) en Chroesjtsjov accepteerde zijn etniciteit (‘ik danste’). Overigens, Russen en Oekraïners (Grootrussen en Kleinrussen) zijn door migratie en huwelijk over en weer minstens zo vermengd als Hollanders en Friezen: Bijna elke Rus heeft wel een Oekraïense schoonmoeder, achterneef of buurman en ook hun talen (dialecten?) lijken sterk op elkaar. Smeets’ kritiek op Van Wolferen (De Groene 09-2014) is op meer punten aanvechtbaar: de zogenaamd onafhankelijke status van de Oekraïne en Wit-Rusland gedurende de Koude Oorlog werd door het Westen terecht beschouwd als een cynisch formalisme dat alleen tot doel had Rusland aan twee extra VN-zetels te helpen (afwijkend stemgedrag was dan ook ondenkbaar). ‘Russischsprekende Oost-Oekraïners’ zijn dus gewoon Russen die bij de recente opdeling van de Sovjet-Unie in het verkeerde land terecht kwamen. En het verschil tussen putsch en revolutie in Kiev lijkt mij een kwestie van politieke voorkeur (revolutie klinkt ethischer). Wat betreft het geen letter over hebben voor Oekraïne ’s recht op onafhankelijkheid; dat stond bij Van Wolferen niet ter discussie. Wel beschuldigde hij de EU en de NAVO ervan dat zij de afgelopen kwart eeuw hun deel van de overeenkomsten van de ‘Malta summit’ (1989, de beëindiging van de Koude Oorlog: Rusland trekt zijn troepen terug, Duitsland mag herenigen maar de NAVO schuift geen centimeter op naar het oosten) hebben gebruikt als wc-papier. En daar heeft Smeets dus geen woord aan vuil willen maken. Heeft Van Wolferen gelijk? Dan hebben de NAVO en de EU een geloofwaardigheidsprobleem.

(Toegestuurd aan De Groene dd. 09-09-2014)

Ontwijk de censuur en blijf in contact! Schrijf u nu in voor de nieuwsbrief van de Blauwe Tijger!